Özet:

İnsan, doğadaki diğer canlılar gibi bulunduğu yaşam düzleminde birçok evrimsel süreçten geçmiş, ayakları üzerinde doğrulabilmiş, malzemeye şekil verip, üretim yapmış ve nihayetinde kendini yaptıklarıyla ifade ede(bile)cek sanatını ve kültürünü yaratmıştır. İnsan, bilinmeyene karşı duyduğu korku ve merak duyguları sayesinde bilincinde yoğunlaştırdığı meseleyi dış dünyaya yansıtarak giderme yoluna girmiş ve buna “yaratım” denmiştir. Yaratıcılık ise, kendi doğası içinde taklit etmeye gereksinim duyuştur. İnsan “Homo Faber” olarak yaratma eylemine başlangıçta hayatını kolaylaştıracak onu güçlü kılacak çekiç, mızrak, kesici, delici vb. alet edevat yapımıyla başlar ve bedeninin haricinde bu tür enstrümanlar kullanmayı öğrenir. Dünyada insanın yaşadığı her çağda ve her yerde insana ait mitler türetilmiş bu mitler insan bedeninin ve zihninin eylemleriyle üretilen her şeyin esin kaynağı olmuştur. İnsanlık, bin yıllar boyunca mitini üretirken cevabını bilmediği konuları anlamlı kılmanın da yolunu bulmuştur. Mit ona göre bir hikâyeden öte kozmosun bir gerçeğidir. Mitos, yabanıl dünyada ortak kültürün yarattığı, simgesel yaşamla doğrudan bağlantılı ve yaşamı anlamlı kılmaya yönelik güçlü bir etkinliktir. Çalışmada, insanın evrendeki yerini/varlığını anlamlandırma çabası ve bunu yaparken kullandığı argümanlarla mit, sanat ve kültür kavramlarını yaşamsal pratikler oluş(tur)acak düzlemde hayata aktarımının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, kültürel yapılar ve toplumsal yaşayış biçimleri ile ilgili nitelikli bulgular taranarak elde edilen veriler, bilimsel bilgi ve teoriler kaynak gösterilerek yeni kavramlara ulaşmayı hedefleyen nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler: