Abstract:

Bu araştırmada, problem tabanlı öğrenme yaklaşımı ile matematik öğretiminin 7. sınıf öğrencilerinin matematik başarısına ve özyeterliğine etkisi incelenmiştir. Bu amaçla, 2008-2009 eğitim öğretim yılında Ankara’nın merkezinde yer alan bir ortaokulun 7. sınıf öğrencilerinden 13’ er kişilik iki grup üzerinde araştırma yürütülmüştür. Bu sınıflarda denklem ve eşitsizlikler konusunda 13 kişilik deney grubuna yapılandırmacı yaklaşıma dayalı problem tabanlı öğrenme, 13 kişilik kontrol grubuna ise geleneksel yaklaşıma dayalı anlatım yöntemi ile ders işlenmiştir. Çalışmada araştırmacı tarafından geliştirilen matematik başarı testi (MBT) ve Umay (2002) tarafından geliştirilen matematik özyeterlik ölçeği (MÖÖ) uygulanmıştır. Çalışma hem gruplar arası(deney-kontrol) hem de gruplar içi (öntest-son test) ölçümler yapıldığından 2x2’lik karışık bir desen olarak yapılandırılmıştır. Uygulama sonunda elde edilen veriler SPSS 10.0 istatistik programı kullanılarak analiz edilmiştir. Nicel veri analiz teknikleri olarak Mann Whitney U-Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıra Sayıları Testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, PTÖ (Problem Tabanlı Öğrenme) yaklaşımına göre ders işlenen deney grubunda öğrencilerin, matematik başarıları ve matematik dersine yönelik özyeterlikleri, anlatım yöntemine göre ders işlenen kontrol grubundaki öğrencilerin başarılarından ve özyeterliklerinden .05 anlamlılık düzeyinde daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Keywords: