Views
16
Ütopya anlatılarının kökeni mitos efsanelerine ve dini metinlere dayanmaktadır. Bu anlatılarda eski dünyanın ideal yaşamı ve cennet olgusu vurgulanmaktadır. Ütopya anlatıları, geçmiş zamanlarda var olan veya belirsiz bir gelecekte yaşanması beklenen mükemmel bir dünyayı tasvir eder. Distopik söylemler ve Apokaliptik anlatılar ise birbirleriyle yakından ilişkilidir ve ütopyacı anlatılardan etkilenmiştir. Apokaliptik ve distopik betimlemeler cehennemi aratmayacak şekilde her yönüyle yaşamanın zor olduğu yeri ve zamanı tarif eder. Dini bir söylem olarak apokaliptik betimlemeler ve siyasal söylem olarak distopyacı anlatılar eski medeniyetlerin yozlaşmasından günümüz kapitalist toplumlarının hedonistçe bir tüketim çılgınlığına kadar toplumun ve devletlerin kaotik bir biçimde çöküşünü vurgular. Her iki söylemde; acımasız yöntemlere başvuran otoriter uygarlıklar ile azgın ve sapkın toplumların başına korkutucu büyük felaketler, salgın hastalıklar, savaşlar ve kıtlık gibi kehanetlerle açıklanan bir dizi olayların geldiği anlatılır. Batı resminde apokaliptik imgelerin genel çerçevesi, Yeni Ahit’te İncil yazarı Aziz Yuhanna’ya ait Apokalips / Vahiy Kitabı bölümündeki metne dayanmaktadır. Batı uygarlığında kıyamet olgusu ve betimlemeler uzunca bir zaman dinsel bir bakış açısıyla ele alınmış; günümüz dünyasında ise sosyolojik, iktisadi ve siyasal aşırılıklar neticesinde devletlerin ve toplumların yıkımını içeren bir kavram olarak tanımlanmaya başlamıştır. Bu çalışmanın amacı ve kapsamı, 13. yüzyıldan günümüze Batı sanatında apokalips kavramını incelemek, dini ve distopik söylemlerle ilişkilendirilen apokaliptik anlatıları resmeden sanatçıları belirlemektir.
The origin of utopia narratives is based on mythical legends and religious texts. In these narratives, the ideal life of the old world and the phenomenon of paradise are emphasized. Utopia narratives depict a perfect world set in past times or living in an uncertain future. Dystopian discourses and Apocalyptic narratives are closely related to each other and have been influenced by utopian narratives. Apocalyptic and dystopian descriptions describe the place and time when it is difficult to live in all aspects, like hell. Apocalyptic descriptions as a religious discourse and dystopian narratives as political discourse emphasize the chaotic collapse of society and states, from the degeneration of ancient civilizations to the hedonistic consumerism of today's capitalist societies. In both discourses; It is told that a series of events explained by prophecies such as terrible disasters, epidemics, wars and famine befell authoritarian civilizations that resort to ruthless methods and raging and deviant societies. The general framework of apocalyptic images in Western painting is based on the text in the New Testament from the Bible writer St. John’s Apocalypse / Book of Revelation. The apocalypse phenomenon and descriptions in Western civilization have been dealt with from a religious point of view for a long time; In today’s world, it has begun to be defined as a concept that includes the destruction of states and societies as a result of sociological, economic and political extremism. The aim and scope of this study is to examine the concept of apocalypse in Western art from the 13th century to the present day, and to identify the artists who painted apocalyptic narratives associated with religious and dystopian discourses.
Field : Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
