Görüntüleme
14
İndirme
6
Mecmualar, 15. yüzyıl öncesinde defter olarak adlandırılan sonrasında ise yüzyıllar içerisinde çeşitli türlere ayrılacak olan şiirlerden müteşekkil eserlerdir. Na’t, mi’râciye, âyin, ilâhî ve tevhidlerden oluşan müstakil mecmualar, mecmuaların dinî türleri arasında sayılmaktadırlar. Bununla beraber şarkı mecmualarında da zaman zaman dinî muhtevalı manzumelerin kaleme alındığına şahit olunmuştur. Mecmuaların tarihî bir belge niteliğinde sayılmaları yakın bir zaman dilimine tekabül etmektedir. Bu durum mecmuaların yazım amaçları düşünüldüğünde birçok makul nedene dayanmaktadır ve aslında tarihî belge olarak nitelendirilme noktasında geç kalınmış olunabileceğini düşündürmektedir. Mûsikî tarihimiz bağlamında düşünüldüğünde bu nedenlerden biri mecmuaların dönemin nabzını tutan eserleri muhtevi olmasıdır. Bununla beraber saray eşrafı için kaleme alınması bu eserlerin Osmanlı saraylarında icrâ edilen mûsikî eserleri hakkında da önemli kayıtlar olarak görülmektedir. Aynı zamanda insan hafızasında bulunan uzun güfteli eserlerin hatırlanmasını kolaylaştırması da mecmuaların ehemmiyetini ortaya koyan hususlardandır. Birçok çalakalem yazılmış mecmua bulunmakla birlikte Şeyh Gâlib mecmuası gibi isimlerin kaleme aldığı hatırı sayılır özenli el yazmaları da bulunmaktadır. Bizim inceleyeceğimiz Millet Kütüphanesi Ali Emiri Koleksiyonu’nda bulunan AEMNZ758 Numaralı Âyin Mecmuası, müellifi bilinmese de, içerisinde 26 âyin bulunduran ve unutulduğu/kayıp olduğu düşünülen iki âyini de içerisine alan münhasır mecmualar için erken tarihli sayılabilecek bir mecmuadır. Mecmuada âyinlerden sonra on gazel ve bir kıt’adan oluşan bölüm yer almaktadır. Gazellerin 7 tanesi Farsça ve 3 tanesi Osmanlı Türkçesi’nde kaleme alınmıştır. 59 varaktan oluşan bu mecmuanın müellifi bilinmemekle birlikte yaptığımız tespitlere göre 1844-1870 yılları arasında kaleme alınmış olması muhtemel görünmektedir. Çalışmamıza konu olan mecmuanın içerik bakımından diğer mecmualara yakınlığı aşikârdır. Ancak bu mecmuayı incelenmesi noktasında öne çıkaran birkaç unsur bulunmaktadır. İlki tarihî aralığının, âyin bestelerinin yoğunlaştığı bir dönemde âyin mecmualarının yaygınlaşmaya başladığı döneme rastlamasıdır. Bir diğeri ise Şeydâ Hâfız Abdürrahim Dede’nin kayıp olduğu düşünülen Hicâzeyn âyinini ve Hammâmîzâde İsmail Dede Efendi’nin unutulduğu düşünülen Isfahân âyininin güftelerinin yer almasıdır. Bununla beraber bazı âyinlerde perde isimlerinin ve çok sayıda usûl bilgilerinin yer alması da bestelere ışık tutan unsurlar olarak dikkat çekmektedir. Mecmuanın karşılaştırılmasında Sadettin Heper’in Mevlevî Âyinleri isimli eserinden faydalanılmış olup özellikle Şeyh Gâlib’in mecmuası üzerinden de mukayeseler yapılmıştır. Yapılan karşılaştırmada birçok âyinin güftesinin birebir aynı olduğu gözlemlenmiştir. Bununla birlikte âyinlerde makam adı değişikliği, güftelerdeki eksiklik-fazlalık ya da güftelerde yer değişiklikleri gibi bir takım ihtilaflar bulunmaktadır. Bunun yanı sıra Şeyh Nakşî Efendi’nin Şedarâbân Âyîn-i Şerîfi’nin tarihlendirilmesi noktasında da bir başka bilgiye rastladığımız bu mecmuanın bu yönleriyle diğer çalışmalara da fikir vereceği düşünülmektedir. Bu bilgilere mukayeseli olarak yer vermenin yanı sıra değişikliklerin güfteye uygunlukları da değerlendirilmiştir. Mecmualardaki farklılıklar herhangi birinin doğruluğunu kanıtlama gayesi olmaksızın yalnızca mecmua içeriğini ortaya çıkarma amacıyla çalışmamıza konu olmuştur. Mecmuayı belki de en önemli kılan unsurlardan ikisi Hicâzeyn ve Isfahân âyinlerinin güftelerinin bu yazmada bulunmasıdır. Hicâzeyn âyininin güftesi tespit edebildiğimiz kadarıyla nadiren mecmualarda varlığı tespit edilen ancak şimdiye kadar akademik bir çalışmaya konu olmamış bir eserdir. Bahsedilen âyininin elimizdeki mecmuaya sonradan eklendiği tespit edilmiştir. Bu çalışmada Hicâzeyn âyin güftesinin tamamına, İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi’nde bulunan 572 numaralı âyin mecmuasında da bulunması vesilesiyle iki eserden karşılaştırmalı bir şekilde yer verilmiştir. Isfahân âyininin birçok kaynakta unutulduğu ifade edilse de son zamanlarda yapılan mecmua araştırmaları neticesinde bazı kayıtlarda rastlandığı görülmüştür. Bununla beraber kısa bir araştırma yazısında bu âyinin bir kısmı kaleme alınmış olup, bu çalışmada ilk kez terennüm ifadeleri ile birlikte tamamına yer verilecek şekilde ele alınmıştır. Bu âyinde diğerlerine nazaran terennüm ifadelerinde bazı yeni kullanımlar da görülmüştür. Dönemine ışık tutan yönleri vesilesiyle gün yüzüne çıkarılmayı beklemiş mecmuaların amaçları ve genel özelliklerine bakıldığında bu mecmua ile de bir dönem portresi ortaya konmaya çalışılmıştır.
The Mecmuas are thanksgiving works of poems which were called books in the 15th century and which will be divided into various kinds over the centuries. They are the worshippers, the worshippers, the worshippers, the worshippers, the worshippers, the worshippers, the worshippers, the worshippers, and the worshippers. In the song, there is also a number of sights that are given to the people of the world. The historic recording of the messengers is similar to a near-time period. This situation is based on many reasonable reasons when considering the scripture purposes and suggests that it may actually be late at the point of classification as a historical document. When we look at the context of our Musical history, one of these reasons is that the work of the mecmues that keeps the pulse of the time is great. In addition, the painting for the palace is seen as important records of these works in the Ottoman palaces. It also makes it easy to remember the long-lasting works in the human memory, and it is also one of the aspects that reveals the power of the musters. There are a lot of things that I have written, and there are a lot of things that I have written, and there are a lot of things that I have written, and there are a lot of things that I have written. The AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ758 AEMNZ There is a part of the Mecmuada after the verses of the Ten Gazels and one continent. Seven of the Gaza Stripes were in Persian and three in Ottoman Turkish. According to the findings that we have made, it is unknown that this must have been made between 1844 and 1870. Our work is closely related to the other work. However, there are a few elements that point out this measure at the point of examination. The first period of history is the time in which the compositions of the verses of the verses of the verses began to spread. The other is the place of the Hicââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââ The name of the Qur’an and the name of the Qur’an and the name of the Qur’an and the name of the Qur’an and the name of the Qur’an and the name of the Qur’an and the name of the Qur’an. In comparison with the Mecmuan, Sadettin Heper's work was used by the Mevlevî Âyin, and especially by the Mecmuan of Sheikh Gâlib, comparisons were made. In comparison, it is observed that many of the signs are the same. However, there are a number of disputes in the verses, such as the change of office name, the lack of excess or the change of place in the verses. In addition to this, it is believed that in the point of the historization of the Shedarâbân Âyîn-i Sherifi, this mecmuan that we find another knowledge will also give an idea of the other aspects of the work. In addition to this information, the changes are also considered to be appropriate for the purposes. The differences in the mecmuals were the subject of working with the only purpose of revealing the mecmual content without the purpose of proofing any one’s truth. The two most important elements that make the Mecmue possibly the most important is that the Hicâseyn and Isfahân’s verses are found in this book. As far as we can identify the mouth of the Hicâzeyn verse, it is a work that is rarely identified in the mecmues but has not yet been subject to a academic study. It was revealed that the signs that we mentioned were added to the Mecmu later. In this study, the whole of the Hicâzeyn verse was comparable with the occasion of the 572 verse found in the Library of Rare Works of the University of Istanbul. Although it is stated that the Qur’an is forgotten in many sources, it has been found in some records as a result of recent research. However, in a short paper of research, a part of this verse has been traced and for the first time in this study it has been addressed in a way that will be included in the whole. In this verse, some new uses have also been seen in the words of Nazaran terennum. When you look at the purposes and general characteristics of the messengers expected to be brought to the face by the occasion of the directions that keep light to the period, this messengers also tried to show a period portrait.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
