Özet:

Bu çalışma Gezi Parkı Eylemleri sürecinde temsili demokrasinin krizlerine yönelik tespitler sunmaktadır. Temsili demokrasi hakkında yapılan tespitler, siyasal iktidarın politikalarına yönelik muhalefet üzerinden şekillenmiştir. Çalışma kapsamında demokrasi krizinin belirdiği alanlar kamusal alanda gerçekleşen tartışmalar nezdinde değerlendirilmiştir. Gezi Parkı Eylemleri Türkiye’de siyasal kutuplaşmanın arttığını gösteren toplumsal bir eylemdir. Siyasal kutuplaşmanın varlığı ise metinde de yer verileceği gibi hem eylemlere katılanların hem de siyasal iktidarın söylemlerinde açığa çıkmaktadır. Çalışma Türk Siyasal Kültürü çerçevesinde Gezi Parkı Eylemleri’ni, kamusal alanda siyasal iletişimin ve diyalogun önemini kanıtlayan ve demokrasi krizinin bu yöntemle çözülebileceğini gösteren toplumsal bir hareket olarak ele alınmaktadır. Bu eylemlerin ortaya çıkma nedeni, karar alma sürecinde siyasal iletişimin yeterli düzeyde gerçekleştirilememesine ve toplumsal muhalefetin taleplerinin dikkate alınmamasına bağlamaktadır. Gezi Parkı Eylemleri, siyasal iktidara yönelik muhalefetin yansıması olarak ele alındığında iktidar ve muhalefetin tutumları farklılık göstermektedir. Çalışma farklı bakış açılarının demokrasinin bir boyutu olduğundan hareketle toplumsal uzlaşmanın müzakereci demokrasi aracılığıyla sağlanabileceği iddiasını taşımaktadır. Çünkü demokrasi kavramsal olarak heterojenliği bünyesinde barındırmaktadır. Ancak heterojenlik birbirinden farklı düşüncelerin bir arada bulunmasını engellememekte aksine demokrasi için zenginlik olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmayla demokrasiye yeni bir paradigma kazandırmak amaçlanmaktadır. Demokrasinin oy oranlarından daha fazlasını ifade ettiğini esas alarak, kamusal kararların müzakere yoluyla meşruiyetini sağlayabileceğini savunmaktadır.

Anahtar Kelimeler: