Özet:

Bu çalışmada yabancı dil öğretiminde araç dil kullanım sorununa değinilmektedir. Öğrenmenin başlangıç seviyesinde, araç dilin bir dizi önemli işlevi yerine getirebileceği, diller arasında paralellikler çizmeye izin verebileceği, “olumsuz aktarımlara (interfrence)” engel olmaya yardımcı olabileceği sonucuna varılmıştır. Yabancı dil öğretme sürecinde ana dil veya araç dile başvurmak eğitim sürecinin etkinliğini artırmayı mümkün kılıyorsa, bu kabul edilebilir bir durumdur. Yabancı dil eğitiminde araç dilin ısrarla kullanılmaması, eğitim sürecinde sadece faydasız olmakla kalmaz, aynı zamanda öğrenicilerin ilerlemesini yavaşlatır, öğrenmenin içeriğini zayıflatır. Ancak, öğrenicilerin dil eğitim düzeyi ne kadar yüksekse, araç dil o kadar az kullanılmalıdır. Öğretici, öğrenme sürecinde araç dilin kullanımını sınırlandırmalıdır. Daha zahmetsiz olduğu için öğrenicilerin yabancı dil derslerinde ana dillerine geçme durumları sık görülmektedir. Diğer yandan, öğretici dil öğretiminde yeterli deneyime sahip olmaması durumunda ders içeriğini hedef dilde, görselleştirme, jestler vb. aracılığıyla açıklayamadığı için araç dile başvurmaktadır. Bu şekildeki kullanımlar tehlike arz etmektedir. Çünkü öğreniciler hedef dili öğrenmeye motive olamazlar ve onların bu dili iletişim aracı olarak kullanma ihtiyacı azalmaktadır. Bu nedenle her yabancı dil öğreticisinin görevi, hedef dilin imkânlarıyla yetinerek, öğrenme sürecinde araç dilin kullanımını kademeli olarak azaltmaktır. Bu çalışma, öğreticinin yabancı dil öğretme sürecinde araç dil kullanımının düzenlemesine yardımcı olabilecek öğretim yöntemlerine odaklanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: