Özet:

Uluslararası ilişkiler alanında insan doğasının tüm kararsızlığını tek başına yansıtan bir eylem varsa, o da insanlık adına şiddet kullanmaktan ibarettir. Sivilleri kurtarmak için başka bir ülkede askeri görevlendirmenin uluslararası hukuku ihlal etmeyeceği argümanı uluslararası toplum için yeni değildir. Bu fikir, Grotius, Vattel, Pufendorf, Suarez veya de Vitoria gibi klasik yazarların eserlerinde ve on dokuzuncu yüzyılın ortalarından bu yana States tarafından birçok olayda defalarca tartışıldı. Zamana ve bağlama bağlı olarak doktrinde inşa edilen bu uygulamayı aşağı yukarı doğru bir şekilde tanımlamak için farklı isimler kullanıldı. 19 yy da insanlığın müdahalesi İngilizce konuşma geleneğinde insani müdahale ve Fransızca konuşma geleneğinde müdahale hakkı ve görevi ve kısa bir süre için koruma sorumluluğu(R2P) olarak geçti. BM şartının kabul edilmesi ve bunun hemen ardından güç kullanımı yasağının tesisinden sonra, bu argümanın desteklenmesi güçleşmiştir. Fakat bu argüman yabancı uyrukların güvenliği için sürekli takibi, kontrolü gözardı etmeden mevcudiyetini korumaya devam etmektedir.

Anahtar Kelimeler: