Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
68
İndirme
10
Sesli Dinleme
1
Bu çalışma, Muhammed Ziyâeddîn Nurşînî’nin hayatını, tasavvufî şahsiyetini ve Mektûbat isimli eserinde ele aldığı tasavvufî kavramları ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmanın muhtevası Mektûbat isimli eseri ve kendisi hakkında telif edilen kitaplarda verilen bilgiler çerçevesinde ele alınmıştır. Muhammed Ziyâeddin, 14 Ocak 1856 tarihinde Bitlis iline bağlı Hizan ilçesinin Usb (Doğrular) köyünde dünyaya gelmiştir. Medrese ve tasavvuf faaliyetlerinin samimi olarak yapıldığı bir ailede yetişmiştir. Muhammed Ziyâeddîn, medrese tahsili yanında tasavvuf eğitimi de almıştır. Şeyh Fethullah Verkânisi’nin (ö. 1899) kendisine verdiği “Hazret” lakabı ile tanınmıştır. Devleti ve milleti ilgilendiren konulara bigâne kalmamış, bizzat sahaya inmiştir. Birinci Dünya Savaşına müridleriyle birlikte iştirâk etmiş ve sağ kolunu kaybetmiştir. Bu savaşta iki kardeşini de şehid vermiştir. Tasavvuf ve tarikatın bütün inceliklerini yaşamıştır. Tasavvufî hayatı ile çevresindekilere örnek olmuştur. Samimiyet ve ciddiyetle tekke ve dergâhta oturan şeyhlerin yeterliliğini sorguladığı gibi, layık olmadığı hâlde tekke şeyhliği yapanların devlet yetkililerince uzaklaştırılmalarını istemiştir. Muhammed Ziyâeddîn, hayatı boyunca toplumu dinî ve tasavvufî konularda aydınlatmıştır. Yaşadığı dönemde olduğu gibi yetiştirdiği Nakşibendi hâlifelerinden dolayı vefatından sonra da adı hep anılmıştır. Muhammed Ziyâeddîn, mürşid ve mürid ilişkisine büyük önem vermiştir. Mürşidin, müridini meşrep ve kabiliyetine uygun bir şekilde yetiştirmesi gerektiğine dikkat çekmiştir. Şeyhliğin birçok önemli âdâb ve şartlarının olduğunu söyleyen Muhammed Ziyâeddin, bunların başında İslamiyet’e aykırı herhangi bir davranışın olmamasına dikkat çekmiştir. Sâlik’in birçok konuya dikkat etmesi gerektiğini vurgulamıştır. Bunların başında nefsin kötülüklerinden korunma gelir. Muhammed Ziyâeddîn, havf ve recâ konusu hakkında da müridin korku ve ümit içinde olmasını öğütlemiştir. Allah’ın merhametinden ümitsiz olmanın doğru olmadığı gibi azabından da emin olmanın doğru olmadığını ifade etmiştir. Muhammed Ziyâeddîn’e göre muhabbetin esas gayesi, Allah’ın sevgisine ulaşmaktır. Kalpte Allah sevgisi dışında başka bir şeye yer verilmemelidir. Muhabbete erişmenin yolu sünnete uymak, bid’atlardan sakınmak, iyiliği emretmek ve kötülüklerden sakınmakla mümkün olur. Muhammed Ziyâeddîn, sabır konusunda müritlere önemli tavsiyede bulunmuştur. Ona göre sabır ferahın anahtarıdır. Allah’tan gelen her şeye sabretmek gerekir. Çünkü bunda hayır ve saadet vardır. Tasavvufî bir terim olan hâl’in müride güzel ve mutluluk veren yönü olduğuna dikkat çekmiştir. Muhammed Ziyâeddîn, hâl’i Allah’ın kulunu kendi muhabbetine davet etmesi olarak değerlendirmiştir. Muhammed Ziyâeddîn, müridin kalbini şeyhine bağlaması ve onu zihnen düşünmesi olarak ifade edilen rabıta hakkındaki görüşleri büyük önem arz etmektedir. Ona göre rabıta, mürşidin simasını şiddetli bir sevgiyle hayal etmektir. Müridin rabıtaya devam etmesini öyle ister ki, başkalarıyla konuşsa dahi rabıtanın tesiriyle hiçbir şey hissetmemelidir. Müridin ilahi aşk makamındaki derecesi rabıtadaki fânilik derecesine göre olduğunu söylemiştir. Muhammed Ziyâeddîn’e göre rabıtanın ihlas, muhabbet ve teslimiyet kısımları vardır. Tasavvufta bir makam olan fenâ’ya kavuşmanın şiddetli bir şekilde Allah’a ulaşmayı talep etmekle mümkündür. Fenâ makamına kavuşmak için, müridin hiçbir kemâlatını görmemesi gerekir. Yokluk dairesine girmeden fenâ makamına girilemez. Allah’ın manevi huzurunda kendini yok hükmünde görmelidir ki, fenâ makamına ulaşılabilsin. Haram ve günahlardan kaçınma anlamına gelen takva hakkında Muhammed Ziyâeddîn, Allah’ın razı olmadığı, bilinen ve bilinmeyen bütün günahlardan kaçınma olarak ifade etmiştir. Ona göre, takva Allah’ın emirlerine itaatle birlikte yasakladıklarından kaçınmakla mümkündür. Şükür hakkında önemli görüşler dile getiren Muhammed Ziyâeddîn, şükretmenin vacib olduğunu, dünya ve ahirette yükselmeye ve Allah’a yaklaşmaya sebep olduğunu söylemiştir. Ona göre şükür, Allah’ın rızasını kazanmak için bir merdivendir. Şükürden maksat, bedenin bütün uzuvlarını yaratılış gayesine göre kullanmaktır. Tasavvufta bir makam ve hâl olarak kabul edilen tevekkül için, saf ve duru bir kalple davranmanın gerektiğini söylemiştir. Ona göre, tevekkül insanın hiçbir şüphe ve kaygı duymadan tam bir inançla işlerini Allah’a havale etmesi şeklinde değerlendirmiştir. Tarikata giren birisinin kaçınması gereken konulardan olan ‘ucb yani kendini beğenme ve riya konusunda da önemli görüşler dile getirmiştir. Bu çalışmada Muhammed Ziyâddîn’in mürşid ve mürid âdâbı, şeyhliğin âdâbı, nefs muhasebesi, havf ve recâ, muhabbet, sabır, hâl, rabıta, fenâ, takvâ, şükür, tevekkül,’ucb, riyâ hakkındaki tasavvufî düşünceleri ele alınmıştır.
This study aims to reveal the life of Muhammad Ziyaddin Nurshini, the tasavvufî personality and the tasavvufî concepts he addressed in his work called the Messiah. The work was discussed in the framework of the work called the Letter and the information given about it in the books written. Muhammad Ziyaddin was born on 14 January 1856 in the village of Usb (Doğrular) of Hizan, the province of Bitlis. He grew up in a family where Medrese and Tasavvuf activities were intimately performed. Muhammad (peace and blessings of Allaah be upon him) was the one who gave the knowledge of the Qur’an. by Sheikh Fethullah Verkânisi. 1899: He is known as the "Hazret" which he has given. The state and the people are not concerned, they are in the field. He worked with his pupils in the First World War and lost his right arm. In this battle he gave two brothers. He has lived all the subtles of Tasavvuf and Tarikat. He has been an example of his life and his surroundings. In sincerity and seriously, as he questioned the adequacy of the cheeks sitting in the text and magazine, he demanded that the cheeks who did not deserve the text were removed by the state authorities. Muhammad al-Ziyaddin has all his lifetime enlightened the people in religious and tasavufic matters. His name was always mentioned after his death, as he was in his life, because of his death. Muhammad has given great importance to the relationship between Murshid and Murshid. He added that he should educate his pupil in a manner appropriate to his ability and ability. Muhammad Ziyadin, who said that the Shaykh has many important idols and conditions, noted that there was no behavior against Islam at the beginning. He emphasized that Sally should pay attention to a lot of issues. They will be protected from their evil. The Prophet Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) told him that he was fearful and fearful. He has said that it is not true to be desperate of Allah’s mercy, as it is not true to be sure of His punishment. According to Muhammad Ziyeddin, the main purpose of the conversation is to reach the love of Allah. There is no place in the heart except God’s love. The way to reach the conversation is possible by following the Sunnah, avoiding the bid, commanding the good, and avoiding the evil. Muhammad Ziyaddin gave great advice to the disciples about patience. Patience is the key to prosperity. We must be patient with all things that come from God. There is good and good in it. It is a good thing to say, that it is a good thing to say, a good thing to say, a good thing to say, a good thing to say, a good thing to say. Muhammad Ziyaddin has regarded the fact that the servant of Allah is invited to his conversation. Muhammad Ziyaddin has a great importance for his opinions about the Rabbi, which is expressed as the heart of the disciple to the sheikh and the mind of his mind. In his opinion, the Rabbi is to dream of the symbol of the Mursheed with a strong love. The student wants that he continues to the Rabbi so that he should not feel anything with the Rabbi, even if he speaks with others. He said that the degree in the divine love position is based on the degree of phanility in the Rabita. According to Muhammad Ziyeddin, the Rabbi has the Ihlas, conversation and submission parts. It is possible to seek to reach God in a violent way by seeking to reach the phenomenon in Tasavufta. In order to get to the foundation, the student must not see any of the shadows. You cannot enter the office without entering the absence. God’s spirit must be in the presence of himself in judgment so that he can reach the position of sin. Muhammad Ziyaddin said about the fear that means evasion of the haram and sins, as a evasion of all the sins that Allah is not pleased, known and unknown. It is possible to avoid fear by obeying the commandments of Allah with their prohibition. Muhammad Ziyaddin, who expressed important opinions about thanksgiving, said that thanksgiving is wise, that it causes ascension in the world and in the Hereafter and approach to Allah. According to him, the grace is a staircase to gain God’s pleasure. The purpose of thanksgiving is to use all the organs of the body according to the purpose of creation. In Tasavvufta he said that for a authority and trust that is accepted as a state, it is necessary to behave with a pure and stable heart. According to him, the devotion has been assessed in the way that man with a full faith, without any doubt or concern, transfers his actions to God. One of the topics that someone enters the Tarikata should avoid is the 'ucb' which also expressed important opinions about self-loving and riya. In this study, Muhammad Ziyaddin, Murshid and Murshid, Shaykh al-Adabi, Nefs Accounting, Havf and Recâ, Talk, Patience, Hâh, Rabita, Fenâ, Takva, Thanksgiving, Tevekkül, Uqb, Riyâ’s Tasavvufist thoughts were discussed.
Alan : İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
