Özet:

Çocuk edebiyatının en güzel örnekleri arasında yer alan masallar özlerinde, doğdukları topraklardan, anlatıldıkları kültürlerden önemli kodlar taşımaktadır. Hakkında yapılan sade tanımlamaların aksine, bir neslin yetişmesinde, milli ve manevi değerlerin aktarılmasında önemli bir araç niteliğindedir. Kişiliğin, kimliğin, tarih, dil, din, kültür bilincinin oluştuğu bir dönemde çocukların karşılaştıkları ilk eserlerdir. Eğitici, bilgilendirici özelliğinin yanı sıra, eğlendirici özelliği ile de büyüklerin vazgeçilmezi olma özelliğini korumaktadır. Ülkemizde batı kaynaklı çeviri eserlerin yeri ve Türk çocuk yazınındaki konumu birtakım çalışmaları gerekli kılmaktadır. Bu çalışma, Türkiye’de masal denilince akla ilk gelen eserlerin Fransızca asılları ile Türkçe çevirileri arasında kültürel unsurlar noktasında karşılaştırmalı bir çözümleme üzerine kurulmuştur. Charles Perrault tarafından kaleme alınan Peri Masalları serisi içerisinde yer alan dört masal (Uyuyan Güzel, Çizmeli Kedi, Parmak Çocuk, Eşek Postu) içerdiği kültürel unsurlar noktasında incelenmiş, dilimize aktarımlarında, başvurulan stratejiler ışığında analiz edilmiştir. Bu noktada benimsenen çeviri yaklaşımı, çeviribilimin betimleyici kuramlarından Erek Odaklı Çeviri Kuramı olmuştur. Dört farklı çeviri eser incelemesinin ardından yediden yetmişe herkesin sevdiği bu masallar dilimize aktarılırken hangi çeviri stratejileri ile çalışılmış, maddi ve manevi değerler noktasında nasıl bir değişime uğramış gibi sorulara yanıt aranmıştır. Seçilen örneklem ifadelerinde de görüldüğü gibi Perrault masallarının 17. yy. Fransa’sını gözler önüne serdiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler: