Özet:

Kiev Varoluşçuluk Okulu filozofu Mykola Berdyaev’in (1874-1948) eskatolojik metafiziğindeki “hakikat”, “iyi” ve “güzellik” kategorileri, insanın nitelik ve değer boyutlarını ve buna bağlı olarak yapıyı tanımlar. eskatolojik epistemolojiler, etik ve estetik. Tamamen farklılaşmaya ve organize kaosa neden olan uzay ve zamanın niceliksel yakalanmasının teknikleşmiş medeniyetinin küreselleşme ilkesine karşı çıkıyorlar. Berdyaev, kriz çelişkilerinin çözümünü teleoloji ve estetik merceğinden ele alıyor, çünkü medeniyet krizinin temel sorunu, insanların bilincinin hedeflere değil, yaşam araçlarına yönelik olmasıdır. Yine de nihai amaç, yaşamı ontolojik güzelliğe dönüştürmektir, aksi takdirde iktisat ve teknizmin egemenliği bir diktatörlüğün ve teknik kıyametin kurulmasına yol açacaktır. Bu, estetiğin Berdyaev’in varoluşsal kişiliğinin temeli olduğuna inanmak ve onun bilimsel söylemine yeni bir “eskatolojik estetik” terimi eklemek için sebep verir.

Anahtar Kelimeler: