Özet:

Bu araştırmada COVID-19 sürecinde Türkiye’deki önleyici politikaların yeterli olduğunu düşünme, yaşam etkililiği, minnettarlık, sosyal destek ve psikolojik sağlamlığın üniversite öğrencilerinin mental iyi oluş düzeylerinin anlamlı yordayıcısı olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki ilişkisel tarama modeli ile araştırılmıştır. Bir devlet üniversitesinde öğrenim gören lisans, yüksek lisans ve doktora öğrencilerinden oluşan çalışma grubundan internet tabanlı anket (Google Forms) ile veriler toplanmıştır. 1154 öğrenciden oluşan çalışma grubunun yaş ortalaması 22.39’dur. Araştırmada veriler araştırmacıların oluşturduğu Kişisel Bilgi Formu, Keldal’ın (2015) uyarladığı Warwick-Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği, Eker, Arkar ve Yaldız’ın (2001) uyarladığı Çok Boyutlu Sosyal Destek Ölçeği, Yüksel ve Oğuz-Duran’ın (2012) uyarladığı Minnettarlık Ölçeği, Doğan’ın (2015) uyarladığı Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği ve Ekşi, Kaya ve Sancar (2008)’ın uyarladığı Yaşam Etkililiği Ölçeği ile elde edilmiştir. Elde edilen veriler SPSS 20 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın amacı doğrultusunda değişkenlerin arasındaki ilişkinin belirlenebilmesi için pearson korelasyon katsayısı ile aşamalı regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular psikolojik sağlamlık, minnettarlık, sosyal destek ve yaşam etkililiği değişkenine ait etkin inisiyatif, zaman yönetimi, özgüven ve sosyal yetkinlik alt boyutlarında yordayıcı değişkenlerinin mental iyi oluşu anlamlı bir şekilde yordadığını yaşam etkililiğine ait başarı motivasyonu, zihinsel esneklik, iş/görev liderliği, duygu kontrolü değişkenlerinin anlamlı yordayıcı olmadığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: