Öğrenme ve öğretme konularında yeterli olma, öğretmenlerde bulunması gereken en önemli özelliklerdendir. Çalışma, sınıf öğretmeni adaylarının matematik öğretimine yönelik yeterlik inançlarına, matematik öğretimi dersinde kullanılan yöntemlerin etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla 2008-2009 öğretim yılında Ankara’da bir devlet üniversitesinin sınıf öğretmenliği bölümünde okuyan 3. sınıf öğrencileri ile çalışılmıştır. Öğrencilerin, 3.sınıfın bahar döneminde aldıkları Matematik Öğretimi II dersinde uygulanan proje destekli, etkinlik destekli uygulamaların ve bunun dışında kontrol grubunda kullanılan geleneksel öğretimin, bu öğrencilerin matematik öğretimine yönelik yeterliklerini nasıl etkilediğine bakılmıştır. Ön yeterlik puanları açısından denk olan üç grup yansız atamayla proje destekli, etkinlik destekli uygulama ve kontrol gruplarından birine atanmıştır. Yeterlik ölçeği olarak Şahinkaya (2008) tarafından geliştirilen “Matematik Öğretimine Yönelik Yeterlik İnancı Ölçeği-Aday Öğretmen Formu” kullanılmıştır. Uygulama 10 hafta sürmüştür. Süreç sonunda matematik öğretimi yeterlik inançları ölçeği her üç gruba bir kez daha uygulanmıştır. Proje destekli ve öğretmen merkezli öğretim, öğrencilerin matematik öğretimine yönelik yeterlik inançları puan ortalamalarının artmasında etkili olurken, etkinlik destekli öğretimin anlamlı fark oluşturacak kadar etkili olmadığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca öğrencilerin hem ön hem de son yeterlik inançları puanlarının 63’ün üzerinde olması öğrencilerin yüksek yeterlik inançlarına sahip olduklarının bir göstergesidir.
The study aimed to investigate the effects of the methods used in math-education class on preservice teachers’ mathematics teaching efficacy beliefs. Participants were third-year students from the Elementary Education Department of a public university in Ankara during 2008-2009 academic year. It focused on how students’ teaching mathematics efficacy beliefs were affected by project- and activitysupported instruction used in Mathematics Education II, a course offered during the second semester to third year students, and by traditional instruction in the control group. Three groups of students, who had equivalent pre-treatment scores, were randomly assigned as project-supported, activity-supported or control groups. Data collection instrument by Şahinkaya (2008) was used. The treatment lasted 10 weeks, at the end of which the scale was implemented once again on all three groups. Unlike to activity-supported instruction, projectsupported and teacher-centered instruction increased students’ mathematics teaching efficacy mean scores, Also, students had higher pre- and post-treatment scores than 63, thus revealing that they had high efficacy.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|