Görüntüleme
5
İndirme
2
Bu çalışmada Rusça ve Türkçede örtmeceler konusu karşılaştırmalı olarak ele alınmakta ve her iki dilde “Anlam”a ve “Şekil”e dayalı olmak üzere kategorize edilerek incelenmektedir. Yapılan inceleme neticesinde, Türkçe için oluşturulan ve “anlama dayalı örtmeceler” sınıflandırmasında yer alan “Anlam Kayması”, “Benzetme, Teşbih”, “Abartma”, “Tür Adı Kullanma” ve “Yerlileştirme” gibi maddelerin Rusçadaki “sözcüksel anlama dayalı örtmece” sınıflandırmasında bulunmadığı saptanmıştır. Benzer bir biçimde Rusça sözvarlığında yer etmiş olan “Eş Köklü Kelime Kullanım Yöntemi”, “Eksiltme Yöntemi”, “Meiosis Yöntemi” ve “Ünlem Kullanımı Yöntemi” gibi maddelerin de Türkçe için oluşturulan kategorizasyonda karşılığının bulunmadığı ortaya konmuştur. Bu anlamda iki dilin ortak yönlerinden biri olarak ise “Metaforlaştırma Yöntemi” (Rusçada) ve “Deyim Aktarması, İğretileme, Metafor” (Türkçede) anlamsal derinlikleriyle ele alınmış, bu başlık özelinde Rusçadaki anlam odaklı aktarımların renk, şekil, işlev gibi benzerlikler üzerinden oluşturulduğu, Türkçede ise doğa-insan döngüsü üzerinden bir aktarma yolu izlendiği saptanmıştır. Diğer yandan hem Rusça hem Türkçe söz varlığında yer alan “Şekle Dayalı Örtmeceler” de iki dildeki benzer ve ayrışan maddeler üzerinden değerlendirilmiş ve örnekler üzerinden açıklanmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar göstermektedir ki günlük hayatta, politikada ya da edebiyatta sıklıkla başvurulan örtmeceler farklı dillerde de vücut bulmakta, morfolojik ve anlamsal düzeyde farklılıklar/ benzerlikler sergilemektedir. Dilin bu evrensel olma özelliğini ortaya koyan unsurlardan biri olarak örtmeceler, kaba olanı estetize etme ya da asıl söylenmek isteneni maskeleme amaçlı kullanımlarıyla dil olgusunun önemli araçlarından birini teşkil etmektedir.
This study discusses and compares the subject of euphemisms in Russian and Turkish. It first categorizes and then examines euphemisms based on ‘meaning’ and ‘structure’ in both languages. As a result of the examination, the study determined that items such as ‘semantic shift’, ‘simile’, ‘hyperbole’, ‘using common nouns’, and ‘domestication’—which were created for Turkish and included in the ‘meaning-based euphemisms’ classification—were absent in the ‘lexical meaning-based euphemisms’ classification in Russian. Similarly, the study also revealed that the items such as ‘the way of using paronyms’, ‘the ellipsis method’, ‘meiosis method’, and ‘interjection method’, which occur in the Russian vocabulary, do not have equivalents in the categorization created for Turkish. In this sense, the study semantically analysed one of the common aspects of the two languages in depth, the ‘metaphorization method’ (in Russian) and ‘idiom transfer and metaphors’ (in Turkish), and determined that meaning-based transfers in Russian were formed through commonalities of colour, shape, and function, while Turkish made transfers through the nature–human cycle. In contrast, the study evaluated ‘structure-based euphemisms’ in both the Russian and Turkish vocabulary based on similar and divergent items in the two languages, which were explained through examples. The study results show that euphemisms, which are frequently used in daily life, politics or, literature, also appear in different languages and show differences/similarities at the morphological and semantic levels. As one of the elements that reveal this universal characteristic of language, euphemisms constitute one of the significant tools of the language phenomenon with their use to aestheticize vulgar terms or mask intended meaning.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
