Görüntüleme
14
Bu çalışmanın amacı, ileri yaş erkek sedanter bireylere uygulanan yürüyüş futbolunun, yaşam doyumu ve kalp atım hızı değişkenliğine etkisini incelemektir. Çalışmaya Uluslararası Fiziksel Aktivite Düzeyi Anketi (UFAA) uygulanarak, fiziksel inaktivitesi tespit edilen gönüllü 22 erkek katılmıştır. Tesadüfi örneklem yolu ile seçilmiş inaktif olduğu tespit edilen gönüllülerin, 11’i kontrol, 11’i deney grubu olacak şekilde ayrılmıştır. Deney grubuna 8 hafta boyunca, haftada 2 gün 20 dk., ısınma, 60 dakika yürüyüş futbolu ve 10 dakika soğuma olacak şeklinde 90 dakika uygulanan etkinlik, kontrol grubuna uygulanmamıştır. Araştırmaya deney ve kontrol grubuna Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ) uygulatılarak başlanmıştır. Heartmath-İnner Balance cihazı ile Kalp Atım Hızı (KAH), Kalp Atım Hızı Değişkenliği (KAHD), kalp-zihin uyum, maksimum kalp-zihin uyum ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın analizinde çalışma öncesi ve sonrası farkın olup olmadığı grup içi “Paired t testi” gruplar arası farkın olup olmadığı ise “Independent t testi” kullanılarak belirlenmiştir. Analiz bulgularına göre, deney grubunun KAHD, kalp-zihin uyum, maksimum kalp-zihin uyum, YDÖ sonuçları ön-son test ölçümleri arasında anlamlı bir farklılık görülürken (p<0,05), KAH değişkeninde, anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür (p>0,05). Kontrol grubu tüm değişkenlerinin ön-son test karşılaştırmasında ise anlamlı bir farka rastlanmamıştır (p>0,05). Sonuç olarak, yürüyüş futbolunun, ileri yaş yetişkinlerde yaşam doyumu, KAHD, kalp-zihin uyum, maksimum kalp-zihin uyuma olumlu etki ettiği söylenebilir.
The aim of the study was to examine the effect of walking football applied to elderly male sedentary individuals on life satisfaction and heart rate variability. 22 male volunteers whose physical activity level was determined by International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) were included to this study. Volunteers were divided into 11 exercise groups and 11 control groups by random sampling. While the control group had no activity participation, the exercise group performed a 20-minute warm-up, they played 60 minutes of walking football, and they performed a 10-minute cool down. This was done 2 days a week across an 8-week period. In the study, the Life Satisfaction Scale (LSS) was used in the exercise and control groups, Heart Rate (HR), Heart Rate Variability (HRV), heart-mind coherence, maximum heart-mind coherence measurements were applied with the Heartmath-Inner Balance device. “Paired t test” was used for analyzing pretest-posttest differences in variables while "Independent t test" was used for analyzing differences between the groups. Findings show that there was a significant difference between the exercise group’s HRV, heart-mind coherence, maximum heart-mind coherence, and pre-post test measurements of the LSS results (p<0.05), although there was no significant difference in the HR variable (p>0.05). No significant difference was found between the pre-test and post-tests mean comparison of all variables of the control group (p>0.05). According to the results, it can be concluded that walking football has a positive effect on life satisfaction, HRV, heart-mind coherence, and maximum heart-mind coherence in older adults.
Alan : Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
