Görüntüleme
43
İndirme
11
Osmanlı Devleti girdiği son savaş olan Birinci Dünya Savaşı’nı dramatik bir şekilde kaybetmiştir. Bundan sonraki süreçte Osmanlı topraklarının geleceğinin nasıl şekilleneceği tartışmaları başlamıştır. Mondros Mütarekesi bu konuda birtakım ipuçları vermiştir. Bu mütareke birtakım muğlak hükümleri itibariyle Anadolu’yu gelecekteki işgallere karşı savunmasız bırakacak bir zemin hazırlamaktaydı. Mütareke sonrası yaşanan otorite boşluğu Anadolu’nun birçok bölgesinde olduğu gibi Doğu Karadeniz Bölgesi’nde de kargaşa ortamına neden olmuştur. Ermeniler ve Rumlar aldıkları dış desteğin de etkisiyle bulundukları bölgelerde ayrılıkçı faaliyetlere girişmişlerdir. Buna karşın bu bölgelerde yaşayan Müslüman ahali hem bu ayrılıkçılara hem de olası işgal girişimlerine karşı mücadele etme yolunu seçmişlerdir. Doğu Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgelerinde Pontus ve büyük Ermenistan devletlerinin kurulacağı yönündeki çabaların artması üzerine bu bölgelerin en önemli direniş örgütleri olan Vilâyât-ı Şarkıyye Müdâfaa-i Hukûk-ı Milliyye Cemiyeti’nin Erzurum şubesiyle Trabzon Muhâfazai Hukuk Cemiyeti 23 Temmuz-7 Ağustos 1919 tarihleri arasında Erzurum’da ortak bir kongre düzenlemişlerdir. Erzurum Kongresi’nde ele alınan konular arasında Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki gelişmeler önemli yer tutmuştur. Bu durum kongre beyannamesine de yansımıştır. “Trabzon Vilayeti ve Canik Sancağı’nın doğu vilâyetlerinin hiçbir sebep ve bahane ile birbirlerinden ve Osmanlı camiasından ayrılmasının mümkün olmadığı bölgedeki Müslümanların öz kardeş sayıldığı her türlü işgal ve müdahalenin Pontus ve Ermeni devleti kurulması amacına yönelik sayılacağından birlikte savunma ve direnme esasının benimsendiği” gibi beyannamede yer alan maddeler bu açıdan önemlidir. Erzurum Kongresi’yle teşkilatlanarak ivme kazanan Millî Mücadele hareketi Anadolu’daki işgal girişimlerine ve bölgesel isyan hareketlerine karşı kısa süre sonra başarılı neticeler almaya başlamıştır. Bu bağlamda Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki Pontusçu çetelerle de mücadele edilmiş ve 1921 senesi sonu itibariyle de bu mesele kapanmıştır. Bu makalede Erzurum Kongresi merkeze alınarak Mondros Mütarekesi sonrası Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki durum genel hatlarıyla değerlendirilmiştir.
The Ottoman state dramatically lost the First World War, the last war in which it entered. In the aftermath of the process began discussions about how the future of the Ottoman lands will be shaped. The Mondros counterpart has given some clues about this. This conflict was preparing a ground that would leave Anadolu unprotected against future occupations, according to a number of mutual rulings. The authority gap after the fight has caused confusion in the eastern Black Sea region, as well as in many regions of Anadolu. The Armenians and the Romanians have engaged in separatist activities in the areas where they were affected by the external support they received. Nevertheless, the Muslim allies living in these regions have chosen the way to fight against both these separatists and possible occupation attempts. On the increase in the efforts to establish Pontus and the great Armenia states in the Eastern Black Sea and Eastern Anatolian regions, the most important resistance organizations of these regions have held a joint congress in Erzurum between July 23 and August 7th, 1919 with the Erzurum branch of the National Society of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality of the Municipality. Among the topics discussed at the Erzurum Congress, the developments in the Eastern Black Sea Region have taken an important place. This is also reflected in the congressional statement. “There is no reason and excuse for the eastern provinces of the province of Trabzon and the Canik Sanctuary to be separated from each other and the Ottoman community; the Muslims in the region are considered their own brothers; all kinds of occupation and intervention will be considered to be aimed at the establishment of the Pontus and the Armenian state and the essence of defense and resistance is adopted.” The National Fighting Movement, which was organized by the Erzurum Congress, began to get successful results shortly after the attempts to occupy and regional rebellion movements in Anadolu. In this context, the Pontusci gangs in the Eastern Black Sea region also fought, and the issue was closed by the end of 1921. In this article, the Erzurum Congress was taken to the center and evaluated by the general lines of the situation in the Eastern Black Sea Region after the Mondros Convention.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
