Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
138
İndirme
95
Tevhit ve adalet ilkesini Allah katında ilimlerin en şereflisi olarak gören Zemahşerî (ö. 538/1143), bu iki ilke içerisinde tevhidin, Kur’ân’ın resmettiği Allah tasavvuru açısından öncelikli ve zorunlu olduğunu belirtir. Ona göre bu ilke, insanın yaratıcısıyla olan irtibatının kalıcı ve sağlam bir zeminde oluşması noktasında belirleyici ve etkin bir konumdadır. Bu çerçevede Allah’tan başka ilah olmadığı ve O’nun zatında, sıfatlarında ve fiillerinde eşi, benzeri ve ortağı olmadığı düşüncesini esas alan tevhit, aynı zamanda dinin diğer asıllarına da yön ve şekil verir. Nitekim kapsam ve içeriğini Allah-âlem ilişkisi üzerinden kurgulayan Zemahşerî, onun konularını; âlem ve içindekilerin sonradan meydana gelmesi, onları varlık sahnesine çıkaran yaratıcının ezelî ve ebedî oluşu ile bu yaratıcının mutlak birliğinin yanı sıra zatından ayrı olarak düşünülemeyen sıfatlar ile O’nun bu sıfatları hak etme keyfiyeti ve O’nun hakkında her zaman muhal olan sıfatlar olarak belirler. Bilhassa o, Allah’ın duyu algılarından herhangi biriyle idrak edilmesinin imkânsızlığı kabulünden hareketle ru’yetullahı, Allah için hiçbir zaman düşünülemeyen nitelikler arasında addeder. Bu çalışmada, ilk olarak onun bu kabulüne rengini veren tenzih fikrine dayalı tevhit kavramının tanımı ve neyi ifade ettiğine dönük genel bilgi verilecektir. Daha sonra onun meseleye ilişkin aklî temellendirmesi ve bu temellendirmeye bağlı olarak delil getirdiği ayetleri ele alış tarzı üzerinde durulacaktır. Öte yandan Ehli Sünnet tarafından öne sürülen ayetleri nasıl yorumladığı ve elde ettiği sonuçlara temas edilecektir. Ancak çalışma hacminin sınırlı tutulmasının zorunlu oluşu ve konunun farklı mecralara kayması adına karşıt delil olarak sunulan bu ayetler hakkında Ehli Sünnet geleneğinin önde gelen âlimlerinin ifade ve açıklamalarına değinilmeyecektir.
The one who sees the truth and the truth is the one who knows the truth and the truth is the one who knows the truth. 538/1143), in these two principles, the Tufid says that the Qur’an is prior and mandatory in terms of the image of Allah. According to him, this principle is in a determining and effective position at the point in which the contact with the creator of man is formed on a permanent and solid ground. In this framework, the Tufit, which is based on the idea that there is no god other than Allah and that there is no wife, similar and partner in His substance, in His qualities and in His facts, also gives direction and shape to the other principles of religion. Thus, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, the creator of the world, and the creator of the world. In fact, he acknowledges the impossibility of being understood by any of the sense perceptions of God by acknowledging the ru'yetullah among the qualities that are never thought to be for God. In this study, it will first be given general information about the definition of the conception of the Tufit based on the idea of the Tufit which gives its color to this acceptance and what it expresses. Then he will be able to find the truth and the truth, and the truth, and the truth, and the truth, and the truth. In other words, they will be able to understand how the Qur’an was revealed and how the Qur’an was revealed. But the obligation to keep the limited volume of work and the subject to move to different mecrals will not be referred to the expressions and explanations of the leading scientists of the Ehli Sünnet tradition as opposite evidence.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
