Özet:

Ergenlik pek çok değişimin eşzamanlı olarak yaşandığı kritik bir gelişim dönemidir. Bu dönemdeki değişimler ergenlerin sosyal ilişkilerini ve davranışlarını çeşitli açılardan etkilemektedir. Bu araştırmada, ergenlerin ebeveynleriyle olan ilişkilerinin ve bu dönemde gösterdikleri davranış problemlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma T.C. Sakarya Üniversitesi Rektörlüğü Etik Kurulunun 06/11/2019 tarihli ve 17 sayılı toplantısında alınan “02” nolu karar izniyle yürütülmüştür. Kesitsel tarama tipinde nicel bir araştırma yapılmıştır. Çalışma evreni Kocaeli İli İzmit İlçesi lise öğrencileridir. Örneklem olarak İzmit İlçesindeki 560 lise öğrencisine ulaşılmıştır. Veri toplama aracı olarak Kaner (2000) tarafından geliştirilen Ebeveyn İlişkileri Ölçeği (Anne-Baba), Çelik Örücü ve diğerleri (2015) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan Davranış Problemleri Ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizi istatistik paket programıyla gerçekleştirilmiş, betimsel istatistiklerin yanı sıra tek örneklem t testi ve basit doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda ergenlerin anne ilişkilerinin baba ilişkilerinden daha güçlü olduğu; hem anne hem de baba ilişkilerinin ergenlerin davranış problemi göstermesi konusunda yordayıcı oldukları görülmüştür. Bu yordayıcılık davranış problemlerinin kaba tavır ve kurala uymama şeklindeki alt boyutlarını da kapsamaktadır. Araştırmanın sonuçları doğrultusunda ergen-ebeveyn ilişkilerinin güçlendirilmesi, mevcut ve olası davranış problemlerinin tespiti ve çözülmesi yönünde çeşitli öneriler getirilmiştir. Çevresi içinde birey perspektifinden hareketle öğrencilere aileleriyle birlikte -okul merkezli olacak şekilde- danışmanlık verilebilmesi bu önerilerden biridir. 

Anahtar Kelimeler: