Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
30
İndirme
9
Şâfiî fakih Ebu’l-Hasan el-Mâverdî, Türkiye’de daha çok devlet teorisi, siyaset ve ahlak alanındaki çalışmalarıyla ön plana çıksa da ortaya koyduğu eserlerle Şâfiî fıkıh geleneği içerisinde füru-i fıkıh alanında da otorite kabul edilmektedir. Bununla birlikte fıkıh usulü ilminin konularını da incelmeye tabi tutmuştur. Bu konuda müstakil herhangi bir eser kaleme almamıştır. Ancak füru-i fıkha dair te-lif ettiği el-Hâvi’l-Kebir adındaki eserinin edebu’l-kâdî ana bölümünde kâdı’nın hüküm verirken isti-şarede bulunması gereken kişinin içtihat ehlinden olması gerektiğini ifade etmiştir. Bu bağlamda yüz küsur sayfadan fazla fıkıh usulü ilminin temel konularını ana hatlarıyla ele almıştır. Burada kendinden önceki tartışmaları da dikkate alarak fıkıh usulü konularını ele almış ve orijinal bazı tes-pit ve değerlendirmelerde bulunmuştur. Mâverdî, Özgün tespitlerde bulunduğu konulardan birisi de kıyastır. Kıyas, müstakil bir delil olarak kabul edilmesi ile müçtehidin faaliyeti olarak kabul edil-mesi tartışmasına bağlı olarak iki farklı şekilde tanımlanmıştır. Kıyası müstakil bir delil olarak kabul eden usûlcüler onu “asl ile fer’in, aslın hükmünden çıkartılan (istinbât) illette istivâ’/müsâvî (eşit) olmalarıdır” şeklinde anlayışlarına uygun lafızlar kullanarak tanımlarken, müçtehidin faaliyeti ola-rak gören usûlcüler ise, “fer’i, aralarındaki ortak vasıf sebebiyle aslın hükmünde asla hamlet-mek/ispat etmek/ilhak etmek/tadiye etmek/tesviye etmek/reddetmektir.” biçiminde düşüncelerine uygun kelimeler kullanarak tanımlamışlardır. İkinci tanım hicri yedinci asra kadar usûlcüler tara-fından savulurken birinci tanım Âmidî ile birlikte savunulmaya başlanılmıştır. Mâverdî kıyası “ara-larındaki ortak illet sebebiyle hükümde fer’i asla ilhâk (ilave) etmektir.” şeklinde tanımlayarak onu müçtehidin faaliyeti olarak gördüğünü ortaya koymuştur. Mâverdî, kıyasın hükme delaletinin kuv-vet derecesini dikkate alarak taksimata tabi tutmuştur. Kıyası güçlüden zayıfa doğru türlere ayıran Mâverdî, toplam on iki kısım tespit etmiştir. O, kıyası ilk önce mana kıyası ve şebeh kıyası şeklinde iki ana kısma ayırmıştır. Mâverdî, mana kıyasının iki şekilde tanımlanabileceğini ifade etmektedir. Bunlardan ilki “fer’in, hükmünü aslın manasından (illet) alması” ikincisi ise “fer’in, yalnızca bir as-lının bulunması ve hükmünü onun manasından almasıdır”. Mana kıyasını celî ve hafî şeklinde iki alt kısma ayıran Mâverdî, celî kıyası “fer’deki illetin asıldaki illetten daha fazla (güçlü) olduğu kıyas” şeklinde tanımlamış ve üç gruba ayırarak incelemeye tabi tutmuştur. Celî kıyasın her üç türüne da-yanılarak icmâın oluşabileceğini, bunlarla umumî lafızların tahsis edilebileceğini ifade eden Mâverdî, bunlardan bir kısmı ile hükmün nehs edilebileceğini ileri sürmüştür. Hâfî kıyası “manası (illeti) gizli olup istidlâl yoluyla ancak bilinebilen ve fer’deki manası asıldaki manasına eşit olan kı-yas” biçiminde tanımlayan Mâverdî, bunu celî kıyas gibi üç alt kısma ayırmıştır. Hafî kıyasın türleri sağlamlık bakımından eşit sevide olmadığı için bunlardan bir kısmı ile icmâ gerçekleştirilir, hâkimin verdiği hüküm bozulabilir ve bunlarla umumi lafızlar tahsis edilebilirken bazıları ile böyle bir işlem yapılamamaktadır. Şebeh kıyasının birisi “fer’in, hükmünü asla benzemesinden aldığı kıyas” diğeri “fer’in benzetilebileceği birden çok aslın bulunduğu, bunlardan benzerliğin en güçlü olduğu asla benzetildiği kıyas” biçiminde iki farklı şekilde tanımlanabileceğini ileri süren Mâverdî, bunun tahkik kıyası ve takrîb kıyası şeklinde iki alt kısma ayrıldığını ifade etmiştir. Tahkik kıyasını “benzerliğin, hükümlerinde (asl ile fer’) olması” şeklinde tanımladıktan sonra bunu da üç kısma ayırarak ince-lemeye tabi tutmuştur. Mâverdî, takrîb kıyasını “benzerliğin (aslın) niteliklerinde meydana geldiği kıyas” olarak tanımlamış ve bir önceki kıyas türü gibi bunu da üç kısma ayırmıştır. Bunun sonu-cunda altısı mana kıyası altı tane de şebeh kıyası olmak üzere toplam on iki kıyas türü ortaya çık-mıştır. Mâverdî, yalnızca teori düzeyinde değil hem teori hem de somut örneklerle kıyasın tüm kı-sımlarını açıklamaya çalışmıştır. Anlaşılması zor olduğuna kani olduğu meselelerde şer’î örneklerle yetinmemiş hem akli hem de şer’î örneklerle konuyu izah etmeye çalışmıştır. Mâverdî, farklı yakla-şımların söz konusu olduğu yerlerde bunları ele almaktan uzak durmamıştır. O, incelemeye tabi tuttuğu konuları temellendirmekle yetinmemiş bir kısım itirazları da ele alarak cevaplamaya çalış-mıştır. Bu bağlamda özellikle Hanefiler tarafından İmam Şâfiî’ye yapılan itirazları değerlendirerek cevaplamaya çalışmıştır. Mâverdî’nin kıyasın taksimatı konusundaki görüşü diğer usûlcülerin gö-rüşlerinden farklılık arz etmektedir.
Shafi fakih Abu'l-Hasan al-Mâverdî, more in Turkey with his work in the field of state theory, politics and ethics, but with his works, Shafi fakih tradition is also recognized as authority in the field of fuku-i fuku. However, he has also understood to investigate the subject matter. There has not been a piece of paper in this matter. But he said that he was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one. In this context, more than a hundred subjects have addressed the basic subjects of the fictional method with their main lines. Here he also discussed the philosophical issues taking into account his previous discussions and found some original test-pit and evaluations. One of the things in which he has been revealed is that he has been revealed, and that he has been revealed. The case is defined in two different ways, depending on the fact that it is considered as an individual proof and the activity of the committee is considered as the activity of the committee. In the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, “The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said: "They have defined them in their form by using the words that correspond to their thoughts. The second definition of Hicri until the seventh century was defended, while the first definition of Hicri began to be defended. He said, “It is never a judgment for the judgment, for the judgment is never a judgment.” He described him as an activist. He has given the judgment to the judgment, and he has given the judgment to the judgment to the judgment. And he was the one who had two kinds of heavens, and the one who had two kinds of heavens. He first divided the two main parts in the form of the main and the main parts in the form of the main. He says that the mountain can be defined in two ways. The first of them is that “Fair takes judgment from the true meaning” and the second is that “Fair only finds an asle and takes judgment from its meaning.” In the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, “There are two kinds of things that are more important than those of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), and there are three kinds of things that are more important than those of the Holy Prophet (peace be upon him). Three of them, who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones. Three of them, who have been in the midst of the covenant, and who have been in the midst of the covenant, and who have been in the midst of the covenant, and who have been in the midst of the covenant, and who have been in the midst of the covenant, and who have been in the midst of the covenant, and who have been in the midst of the covenant. There is no such thing as the righteousness of the righteous; there is no such thing as the righteousness of the righteous; there is no such thing as the righteousness of the righteous; there is no such thing as the righteousness of the righteous; there is no such thing as the righteousness of the righteous; there is no such thing as the righteousness. In the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, “The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said, ‘The Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said: After the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial. He has made the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial of the trial. There are two kinds of tribes: six of them, six of them, and two of them, and two of them. Mâverdî has tried to explain all theories not only on the theoretical level, but also on the theoretical and concrete examples. It is difficult to understand that in the issues that can be found, he has tried to explain the matter with both intellectual and intellectual examples that are not sufficient with sher’s examples. He did not stop taking them away from the different places where they were concerned. He also tried to respond to a part of the objections that he did not support the subjects of the investigation. In this context, he
Alan : İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
