Özet:

İklim değişikliği başta olmak üzere pek çok çevre sorunu artık salt bilimsel toplantılarda konuşulan bir olgu olmakla kalmayıp tüm insanlığın günlük yaşantısını da etkilemeye başlamıştır. Edebiyatı yalnızca bireyin kendi başına ortaya koyduğu bir sanat dalı olarak görmeyip onun aynı zamanda toplumsal bir üretim olduğunda hemfikir isek, çevre sorunlarının edebiyatta görmezden gelinemeyeceğinin de farkında olmamız gerekir. Hemen hemen aynı tarihlerde yazılmış olan İngiliz yazar JM Ledgard'ın Batır Gitsin Derin Sulara (2011) adlı romanı ve Türk yazar Buket Uzuner'in Uyumsuz Defne Kaman’ın Maceraları: Su (2012) adlı romanı edebiyatın çevre problemleri ile meşguliyetini yansıtmaları bakımından önemlidir. Her ne kadar birbirinden farklı coğrafya ve kültürün ürünü olsalar da bu iki eser doğaya bakış itibariyle benzerlik göstermektedir. Ayrıca her iki eser de iklim değişikliğinin romana yansımasını gözler önüne sermesi bakımından önemlidir. Her iki eserin de mitlerden yararlanarak suyu ele alışları oldukça dikkat çekici bir diğer ortak noktadır. Ayrıca her iki romanda da bolca yer alan ansiklopedik bilgiler ışığında çevre sorunları ile ilgili bilgiler yer almaktadır. Bu anlamda bahsi geçen iki roman değerlendirilip günümüz çevre sorunlarının romanın kurgusuna nasıl sızdığı ortaya konulacak ve çevre sorunlarını çözmede ekolojik bilinç yaratmak adına mitlerden nasıl yararlanıldığı gösterilmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler: