Toplumsal yardım ve güvenlik, sosyal yaşamın önemli unsurlarından birisidir. Dünyada uzun yıllar devam eden savaşlar, büyük nüfus kayıplarının yaşanma-sına neden olmuştur. Bu bağlamda toplumu oluşturan bireylerin yaşamsal ihti-yaçları iaşe, sağlık, eğitim ve güvenlik gibi önemli toplumsal beklentiler yete-rince karşılanamamıştır. Sosyal yardım konusunda bir kurumsallaşmanın ol-madığı dönemlerde halkın ihtiyaçları daha çok geleneksel yollarla karşılanmaya çalışılmıştır. Ancak 19. Yüzyılın ortalarından itibaren sanayi devriminin berabe-rinde getirdiği sosyal şartlar, geleneksel yardım anlayışının sosyal devlet sis-temi içerisinde dernek ve cemiyetler vasıtasıyla ele alınmasına yol açmıştır. Modernleşmenin hız kazandığı Tanzimat döneminde kurulmaya başlanan cemi-yet ve dernekler, Meşrutiyet döneminde daha da artış göstermiş, toplumsal ya-şamın ayrılmaz bir parçasını oluşturmuştur. Hiçbir yasal sınırlama tanımaksı-zın, kendiliğinden kurulan bu cemiyetler ancak 1909’da Cemiyetler Kanunu ile meşruiyet kazanmıştır. Aynı yıl içerisinde cemiyet kurma hakkı, Kanun-ı Esa-si’de yapılan bir değişiklikle anayasal güvence altına alınmıştır. Bu dönemde hayır ve yardım amaçlı kurulan cemiyetlerden birisi de Osmanlı Donanma Ce-miyeti’dir. 19 Temmuz 1909’da İstanbul’da gönüllü Müslüman ve Gayrimüslim halkın girişimleriyle kurulan Cemiyet, yapmış olduğu faaliyetlerle kısa süre içerisinde adını duyurmuş ve yasal bir statüye kavuşmuştur. Bu çalışmada Do-nanma Cemiyeti’nin gelir kaynakları ve yardım toplama usulleri, başta A.Ü. Tİ-TE Arşiv belgeleri olmak üzere araştırma eserleri ve basın çerçevesinde incele-nerek değerlendirilmiştir.
Social assistance and security are one of the important elements of social life. The world’s long-lasting wars have caused a huge loss of population. In this context, the vital expectations of individuals who form society, such as health, education and safety, have not been fulfilled. In the period when a social aid was organized, the needs of the people were tried to be satisfied more traditionally. Only 19. From the middle of the century, the social conditions brought by the industrial revolution have led to the processing of the traditional concept of aid through associations and communities within the social state. The cemi-yet and associations that began to be established in the Tanzimat period, where modernization gained speed, have increased in the Legitimate period, forming an inseparable part of social life. No legal limitations were recognized, but these communities, which were established by themselves, only in 1909 gained legality by the Communities Act. The right to establish a community within the same year was guaranteed by a change in the Act of Esa-si. One of the communities established for good and aid in this period is the Ottoman Navy Ce-mity. The Society was founded on July 19, 1909 in Istanbul with the initiatives of the Volunteer Muslim and Non-Muslim People, and with its activities it has announced its name within a short time and has gained a legal status. In this study, the Do-Nanma Society's income sources and the processes of collecting aid, first of all, are the A.U. The research works, including archive documents, and the press framework have been reviewed.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|