Ebeveynler arasındaki ilişkilerin bozulması, boşanma ya da ölüm gibi durumlar ailedeki rollerin yeniden yapılanmasını zorunlu kıldığı için, çocukların toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumlarını etkileyebilmektedir. Bu doğrultuda bu çalışmada tek ebeveynli ailelerde yaşayan çocukların toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumlarının incelemesi amaçlanmaktadır. Bu amaçla çalışmada nitel araştırma desenlerinden fenomenoloji yaklaşımı kullanılmıştır. Veriler tek ebeveynli ailelerde yaşayan ve yaşları 54-78 ay arasında değişen dokuz çocukla yapılan müdahalesiz etkinlikler aracılığıyla elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Müdahalesiz etkinlikler; oyuncaklara, mesleklere ve evdeki sorumluluklara yönelik kalıp yargısal davranışları ortaya çıkarmak amacıyla çeşitli görseller ve bu görsellere ilişkin soruları içermektedir. Araştırma sonuçları, annesi ile yaşayan çocukların evdeki işlere ve mesleklere yönelik tercihlerinde toplumsal cinsiyet kalıplarının dışına çıkabildiklerini ortaya koymuştur. Ayrıca, evdeki amcalar ve büyükanneler gibi sosyal rol modellerin, çocukların ev işleri ile ilgili toplumsal cinsiyet kalıp yargılarını etkileyebileceği görülmüştür. Ancak, bu etkilerin sınırlı olduğu görülmektedir. Buna göre hem anneleri ile birlikte hem de babaları ile birlikte yaşayan tek ebeveynli ailelerdeki çocukların tercihlerinde toplumsal cinsiyet kalıplarının etkili olduğu belirlenmiştir. Çocukların sahip oldukları kalıp yargılar, ilgili alan yazın ve Türkiye’deki aile yapısı bağlamında tartışılmıştır. Gelecek araştırmalar için öneriler ayrıca sunulmuştur.
As circumstances such as the deterioration of relationships between parents, divorce or death make it compulsory to rebuild roles in the family, it can affect children’s attitudes towards social gender roles. In this regard, the study aims to examine the attitudes of children living in single-parent families regarding social gender roles. For this purpose, a phenomenological approach from the quality research patterns was used in the study. The data was obtained through non-interference activities with nine children living in single-parent families and their ages range from 54 to 78 months. In the analysis of the data obtained, the content analysis method was used. Non-interference events include various images and questions about these images in order to reveal patterns and judicial behaviors towards toys, professions and responsibilities at home. The research finds that children living with their mothers can be out of social gender patterns in their preferences to work and professions at home. Moreover, social role models, such as uncles and grandmothers at home, have been shown to affect children’s social gender patterns and judgments related to homework. However, these effects appear to be limited. According to this, the social gender patterns have been determined to be effective in the preferences of children in single-parent families living with both their mothers and their fathers. The patterns and judgments children have been discussed in the context of the family structure in Turkey and the relevant field. Recommendations for future research are also presented.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|