Özet:

Türkiye, 30 Mart 2014’te sadece bir yerel seçim yapmadı. Hem Türkiye genelinde hem de Güneydoğu ve Doğu Anadolu Bölgesi özelinde 30 Mart, bir yerel seçim olmanın ötesinde anlamlar kazandı. Bu itibarla seçmenlerin oy davranışlarını etkileyen temel saik, adaylar ve yerel dinamiklerden ziyade, partilerin makro politik tercihleri oldu. Türkiye genelinde seçimin bir genel seçim hüviyetine bürünmesinde iki olay belirleyici oldu: Biri, 17 Aralık 2013’te başlayan ve hükümet ile Gülen Cemaati arasında büyük bir mücadeleye sebep veren operasyonlardı. Diğer ise, yaklaşık birbuçuk yıldır sürdürülmekte olan çözüm süreciydi. Yapılan seçimlerden, genel olarak, AKP ve BDP zafer ile çıktılar. Halk, barış sürecini yükünü omuzlarında taşıyan iki partinin arkasında durdu. Çözüm sürecine mesafeli duran CHP ile karşı bir pozisyon takınan MHP, halktan destek görmedi. Bölgede ise AKP ve BDP’nin hâkimiyeti bir kez daha ortaya çıktı. Mevcut parametreler dâhilinde bölgede siyasettin görülür bir gelecekte de AKP ve BDP üzerinden yürüyeceğini söylemek mümkün. Her seçimde diğer partilerin tabanları küçülüyor. Keza bölgede bu iki partiye rakip olabilecek evsafta yeni bir siyasi oluşum da ufukta görülmüyor. Bu takdirde AKP ve BDP’nin daha bir süre bölge siyasetini domine etmesi beklenebilir. Her seçimden sonra siyasal partiler için bir inşa süreci başlatır. Alınan sonuçlar gözden geçirilir, eksik ve hatalı olan yönler bulunmaya, güçlü taraflar tahkim edilmeye çalışılır. Oluşan siyasi manzarayla irtibatlı bir şekilde yeni pozisyonlar edinilir ve siyasetler üretilir. 2014 yerel seçimlerinin ardından AKP bölgede tabanını daha da genişletecek bir siyaset üretme çabasına girerken, BDP ise HDP projesiyle “Türkiyelileşme” iddiasını ve hedefini öne çıkaran bir yola girdi

Anahtar Kelimeler: