Özet:

Türkiye ile Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) arasındaki dış ticaretin hız kazanmaya başladığı 1990‟lı yıllardan itibaren, bu iki ülke arasındaki dış ticaret dengesi sürekli olarak Türkiye aleyhine bozulmaktadır. Bu çalışmada, süregelen bu dengesizliğin temelleri ve Türkiye ekonomisine etkileri, sektörel yoğunluk, endüstriiçi ticaret ve faktör içerik analizleri gibi farklı araçlar yardımıyla irdelenmiştir. Çalışmanın bulgularına göre, iki ülke arasındaki dış ticaretin canlanmaya başlamasından beri, Türkiye‟nin ÇHC‟den olan ithalatı, sürekli olarak bu ülkeye yapılan ihracattan daha fazla sektörel çeşitlilik göstermiş ve 2000‟li yılların ortalarından itibaren ise özellikle orta-yüksek ve yüksek teknolojili sektörlerde çeşitlilik arz etmiştir. Diğer taraftan Türkiye‟den ÇHC‟ye ihracatın 2000‟li yıllarla birlikte hammaddelerde yoğunlaşması, ihracat ve ithalata konu sektörlerin teknolojik yoğunluklarında önemli bir dengesizliğe yol açmıştır. Kaldı ki, Türkiye ile ÇHC arasındaki dış ticaretin değişen yapısı, 2000‟li yıllarda tüm imalat sektörlerinde istihdamı (varsayımsal olarak) olumsuz yönde etkilemiştir vegüçlü olumsuz etki, yüksek teknolojili sektörlerde izlenebilir. Bununla birlikte istihdamdazayıf „dolaysız‟ Çin etkisinin düşük teknolojili sektörlerde yaşanmasına rağmen, bu teknoloji grubunda üçüncü ülkeler kaynaklı „dolaylı‟ Çin etkisinin daha baskın çıktığı, çalışmanın önemli bulgularından birisidir.

Anahtar Kelimeler: