Citation Number
4
Views
66
Downloands
19
Bu çalışmanın amacı; Ankara ilinde evden kaçan çocukların ve ailelerinin sosyo-demografik özelliklerini ve çocukların evden kaçma nedenlerini ortaya koymaktır. Çalışmada; çocukların evden kaçmasına yardım eden kişilerin var olup olmadığı, çocukların evden kaçtıklarında nerede kaldıkları ve kaçtıktan sonra suça karışma durumları da ele alınmaktadır. Çalışmada nicel araştırma yöntemi izlenmiş; 140’ı evden kaçmış, 20’si ise evden kaçıp kurum bakımına alınmış 160 çocuk üzerinden çeşitli değerlendirmeler yapılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre, evden kaçan çocukların önemli bir kısmı (%73,1) kız çocuklarından oluşmaktadır. Evden kaçan her 4 çocuktan 1’i eğitimine devam edememektedir. Çocukların %16,9’u ilk evden kaçma deneyimini 9-12 yaşları arasında deneyimlemiştir. Evden kaçma nedenleri arasında, anne babanın sıkı disiplini (%35,3), anne babanın fiziksel şiddeti (%4,6), anne babanın ayrılması (%5,9), ekonomik sorunlar (%2,6), kardeşler arasında anlaşmazlık (%1,3), fuhuş yapmaya zorlanma (%0,7) ve istemediği biriyle evliliğe zorlanma (%0,7) gibi aile içi nedenler (%51,1) öne çıkmaktadır. Çocuklar okul başarısızlığı (%2) ve yaşadıkları ruhsal sorunlardan (%4,6) kaynaklı olarak da evden kaçtıklarını ifade etmektedirler. Bu konuların da aile içi ilişkiler ve sorunlarla ilişkilendirilmesi olanaklıdır; bu bağlamda aile temelli sorunlar nedeniyle evden kaçan çocuk oranının %60’a yaklaştığı dikkati çekmektedir. Evden kaçma nedenleri arasında arkadaş etkisi altında kalma ya da kız/erkek arkadaşına kaçma gibi nedenler (%19,6) de dikkat çekicidir. Evden kaçan çocukların %64,3’ü geceyi sokak ve terk edilmiş binalarda geçirmekte; dışarda kalınan ve uyunan bu zamanlarda çocukların bir bölümünün (%13,2) çeşitli suçların mağduru olduğu görülmektedir. Bu çocuklar cinsel istismar, şiddet, darp, kaçırılma ve alıkonulma gibi suç türlerine maruz kalmıştır. Çocukların evden kaçma nedenleri cinsiyete göre farklılaşmamaktadır (*p>0,05).
The purpose of this study is to understand the following: socio-demographic characteristics of the children and their families, reasons of the fact, the presence of any helper in running away, the place of stay after running away, and case of being a victim of crime. Quantitative research method was used in this study. There is an evaluation of over 160 children of whom 140 run away home and 20 both run away home and were taken to the agency. A significant part of the runaway children (73.1%) is comprised of girls. One quarter of the children cannot continue education. 16,9% of them state that they were between 9 and 12 years of age when they first run away and that they did so due to domestic reasons such as strict discipline by parents (35,3%), parental physical violence (4,6%), separation of parents (5,9%), economic problems (2,6%), conflict between siblings (1,3%), and being forced to prostitution (0,7%) or to get married to someone (0,7%). There are also children who state their reason as school failure (2%) and psychological problems (4.6%). When these reasons are evaluated as part of domestic problems, it becomes worth noticing that the ratio of the children who run away due to family-based problems rises above 60%. Another reason is about friends (19,6%) such as being under the influence of friends or running to girl/boyfriend. 64.3% of the runaway children stay in the streets and inside deserted buildings at night; and it is understood that a part of them (13.2%) fall victim of various crimes when they are outside. They were exposed to such crimes as sexual abuse, violence, abduction, and retention etc. Children's reasons for running away do not differentiate according to sex (*p>0,05).
The purpose of this study is to understand the following: socio-demographic characteristics of the children and their families, reasons of the fact, presence of any helper in running away, the place of stay after running away, and case of being victim of crime. Quantitative research method was used in this study. There is an evaluation over 160 children of whom 140 run away home and 20 both run away home and were taken to the agency. A significant part of the runaway children (73,1%) is comprised of girls. One fourth of the children cannot continue education. 16,9% of them state that they were between 9 and 12 years of age when they first run away and that they did so due to domestic reasons (51,1%) such as strict discipline by parents (35,3%), parental physical violence (4,6%), separation of parents (5,9%), economic problems (2,6%), conflict between siblings (1,3%), and being forced to prostitution (0,7%) or to getting married to someone (0,7%). There are also children who state their reason as school failure (2%) and psychological problems (4,6%). When these reasons are evaluated as part of domestic problems, it becomes worth noticing that the ratio of the children who run away due to family-based problems rise above 60%. Another reason is about friends (19,6%) such as being under the influence of friends or running to girl/boyfriend. 64,3% of the runaway children stay in the streets and inside deserted buildings at night; and it is understood that a part of them (13,2%) fall victim of various crimes when they are outside. They were exposed to such crimes as sexual abuse, violence, abduction, and retention etc. Children’s reasons for running away do not differentiate according to sex (*p>0,05).
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
