Görüntüleme
58
İndirme
36
Bakanlıklar, Türkiye’de kamu politikalarının temel uygulayıcılarındandır. Bakanlıkların teşkilat yapıları küresel düzeydeki etken, aktör ve süreçler, ulusal ölçekte talep ve ihtiyaçlar ile sunulan hizmetlerin getirdiği gereklilikler çerçevesinde dönüşerek şekillenmektedir. Kuşkusuz bu değişim ve dönüşüm gayretlerindeki temel amaç hizmetlerin daha iyi düzeyde, kaliteli, verimli ve etkin sunulmasının sağlanması için iyi bir idari yapılanma oluşturmaktır. Bu yönetsel yapının centralize mi yoksa decentralize mi olması gerektiği konusu geçmişten günümüze tartışılagelmiş ve kendi konjonktürel gerçeklikleri çerçevesinde her iki görüş de uygulanma şansı bulmuştur. İlk bakanlıklardan olan T.C. Sağlık Bakanlığı, 3 Mayıs 1920 tarihinde 03 sayılı kanun ile kurulmuştur. Bakanlığın merkezi ve taşra teşkilat yapısına ilişkin olarak günümüze kadar 1936 tarih ve 3017 sayılı “Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekaleti Teşkilat ve Memurin Kanunu”; 1983 tarih ve 181 sayılı “Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname”; 2011 tarih ve 663 sayılı “Sağlık Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşlarının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Karararname” ; 2017 tarih ve 694 sayılı “Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname” ve son olarak 2018 tarih ve 01 sayılı “Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi” ile bir takım temel düzenlemeler yapılmıştır. Çalışmanın konusu, Sağlık Bakanlığı’nın kuruluşundan bu yana teşkilat yapısına ilişkin gerçekleştirilen temel yasal düzenlemelerin centralisation-decentralisation-recentralisation kavramları çerçevesinde incelenmesidir. Bu doğrultuda yapılan düzenlemelerin birbiri ile mukayesesi yapılarak, yaşanan organizasyon sorunu ve uygun teşkilat yapısı arayışının analizi amaçlanmıştır. Mevcut durumda, Bakanlığın kısmen geri dönüş yaşayarak teşkilat yapısı konusundaki yaşanan sorunları atlatmaya çalışmasına karşın henüz birçok kafa karışıklıklarının olduğu ve teşkilat yapısında ilerleyen dönemlerde yeni değişimlerin yaşanabileceği düşünülmektedir. Bu çerçevede elde edilen temel bulgular doğrultusunda önerilerde bulunulmaktadır. Çalışmada betimsel araştırma yöntemi kullanılmıştır.
The ministries are one of the main practicers of public policy in Turkey. The organizational structures of the ministries are shaped by transforming global factors, actors and processes into the framework of the requirements of the services offered on a national scale, with demand and needs. Without a doubt, the main objective of these change and transformation efforts is to create a good administrative structure to ensure the better level, quality, efficiency and efficiency of services. The question of whether this management structure should be centralized or decentralized has been discussed from the past to the present day and both views have found the opportunity to be implemented in the framework of their own contextual realities. The first T.C. ministry. The Ministry of Health was established on 3 May 1920 by Law No. 3. As regards the center and body structure of the Ministry to date 1936 and No. 3017 "The Health and Internal Affairs Agency and Officer's Law"; 1983 and No. 181 "The Decree on the Law on the Organization and Functions of the Ministry of Health"; 2011 and No. 663 "The Decree on the Law on the Organization and Functions of the Ministry of Health and the Associated Organizations"; 2017 and No. 694 "The Decree on the Law on the Implementation of Certain Regulations in the Extraordinary Scope" and, finally, the Decree on the President's Organization on the 2018 and No. 01 "The Decree on the President's Organization". The subject of the study is the study of the basic legal regulations implemented on the structure of the organization since the establishment of the Ministry of Health within the framework of the concepts of centralisation-decentralisation-recentralisation. By comparing the arrangements made in this direction with each other, it is aimed at analyzing the problem of the organization and the search for the appropriate organization structure. In the current situation, the ministry is trying to overcome the problems of the organization’s structure by experiencing a partial return and it is believed that there are still many confusions and new changes in the organization’s structure in advanced periods. In this framework, the basic findings obtained are recommended. In the study, the method of research was used.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
