Görüntüleme
18
İndirme
5
Annelerin okul öncesi dönem çocuklarının gelişimi üzerindeki etkisi oldukça açıktır. Bebekler doğdukları andan itibaren anneleriyle güvenli bir bağlanma ilişkisi kurarak yeni ortamlara uyum sağlamaya çalışırlar. Sosyal-duygusal gelişim, çocuğun yaşamı boyunca başkalarıyla etkileşim kurma ve sosyal bir yaşam sürme becerisinin temelini oluşturur. Alan yazında farklı kültürlerden annelerin özellikle okul öncesi dönemdeki çocukların sosyal-duygusal gelişimlerine yönelik bakış açılarını araştıran çok az araştırma bulunmaktadır. Bu noktadan hareketle nitel araştırma yöntemi kullanılarak yapılan araştırmanın amacı Amerikalı (n = 34) ve Türk (n = 35) anneler arasında okul öncesi dönem çocuklarının sosyal-duygusal gelişimine ilişkin bakış açılarını karşılaştırmaktır. Araştırma kapsamında kullanılan görüşme formundan elde edilen bulgular içerik analizi ile çözümlenmiş olup elde edilen temalar: annelerin duyguları anlama ve ifade etme açısından sosyal-duygusal gelişimi nasıl tanımladıkları; duygusal düzenleme; sosyal iletişim ve kendini ifade etme ve sosyal ortamlara uyum ve etkileşim şeklindedir. Elde edilen bulgular doğrultusunda her iki kültürdeki anneler, duygusal ifade, duygu düzenleme ve öz kimlikle ilgili sosyal değerler ve beceriler de dahil olmak üzere çocukları için arzu edilen sosyal-duygusal becerilerde benzer cevaplar verdikleri görülmüştür. Sosyal-duygusal gelişimin desteklenmesi açısından annelerin çocuklarına duygusal koçluk yaptığı, onlarla etkinlikler yaptığı, akranlarıyla zaman geçirmesi ve diğer sosyal deneyimleri sağlamışlardır. Her iki kültürde de anneler çocukları için öfke nöbetleri, davranışın yaşa uygun olup olmadığını belirleme ve utangaçlık dahil olmak üzere üç endişe verici davranış kategorisi tanımlamıştır. Türk ve Amerikalı anneler arasındaki dikkate değer farkın ise Amerikalı annelerin okul öncesi eğitimin çocukların sosyal-duygusal gelişimi için önemli olduğuna inandıklarını ifade etmiş olmalarıdır.
The influence of mothers on the development of their pre-school children is quite obvious. From the moment they are born, babies try to adapt to the new environments by establishing a safe connection with their mothers. Social-emotional development is the basis for the child’s ability to interact with others throughout his lifetime and to live a social life. There are very few studies in the field in the summer that study the views of mothers from different cultures on social and emotional development of children, especially in pre-school period. The aim of the study is to compare the views of American (n = 34) and Turkish (n = 35) mothers on the social and emotional development of pre-school children. The findings obtained from the form of conversation used in the framework of the research are analyzed and obtained by content analysis: how mothers define social-emotional development in terms of understanding and expression of emotions; emotional arrangement; social communication and self-expression and the form of adaptation and interaction with social environments. The findings show that mothers in both cultures have given similar answers to the social and emotional skills they want for their children, including emotional expression, emotional arrangement and social values and skills related to self-identity. In support of social and emotional development, the mothers have provided their children with emotional training, activities with them, time with their fellow men and other social experiences. In both cultures, mothers have defined three worrying categories of behavior, including anger attacks for their children, determining whether the behavior is age-friendly and shameful. The notable difference between Turkish and American mothers is that American mothers expressed their belief that pre-school education is important for their children’s social and emotional development.
The effect of mothers on the development of the children in the preschool period is quite clear. From birth, babies try to adapt to the new environment by forming a secure attachment relationship with their mother. Social-emotional development forms the basis of a child’s life-long ability to interact with others and to have a social life. There is very little research in the literature investigating the perspectives of mothers from different cultures on the social-emotional development of children, especially in the preschool period. From this point of view, this research was carried out. Qualitative methods were used to compare perspectives about social-emotional development in preschoolers among American (n = 34) and Turkish (n = 35) mothers. Content analysis of open-ended responses revealed numerous similarities, including how the mothers defined social-emotional development in terms of understanding and expressing feelings; emotional regulation; social communication and self-expression; and adaptation to and interaction within social environments. Mothers in both cultures were also similar in the social-emotional skills desired for their children, including emotional expression, emotional regulation, and social values and skills related to self-identity. In terms of supporting this development, mothers provided emotional coaching, did activities with them, and arranged time with peers and other social experiences. In both cultures, mothers described three categories of worrisome behaviors including temper tantrums, determining if behavior is age-appropriate, and shyness. A noteworthy difference between Turkish and U.S. mothers was that the Americans believed preschool was important to children’s social-emotional development.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
