Bu makalenin amacı Soğuk Savaş Sonrası Dönemde Rusya Federasyonu (RF) ile İran arasındaki ilişkileri özellikle askerî, güvenlik, ekonomi ve enerji boyutları temelinde ele almaktır. Makalede öncelikle iki ülke arasındaki güvenlik ilişkileri tarihsel olarak ele alınmış ve bu başlık altında askerî ilişkilere kısaca değinilmiştir. Özelikle 2012 yılından sonra dünya gündemini meşgul eden/etmeye devam eden Suriye meselesi ile iki ülke ilişkilerinin daha da kuvvetlendiği vurgulanarak bunun sebepleri ayrıntılı olarak incelenmeye çalışılmıştır. Ekonomi ve enerji alanında gelişime açık olan ilişkilerdeki temel çatışma noktalarının ise Hazar’ın Statüsü konusu ve Avrupa, Türkiye ve Balkanlar gibi pazarlarda başat enerji tedarikçisi olma talebi olduğu belirtilmiştir. İran’ın nükleer çalışmalarında büyük katkısı olan RF’nin İran ile 2015 Temmuz’unda imzalanan ve nükleer sorunu diplomatik yollarla çözme yolunu açan anlaşma sonrasında hem kazanımları olacağı, hem de endişe duyduğu noktalar olduğu vurgulanmıştır. Makalede son olarak Şanghay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ) kapsamında iki ülke ilişkileri ele alınmıştır. Sonuç olarak, makale RF ve İran’ın bulundukları bölgede çatışan çıkarlara sahip olmalarına rağmen ortak işbirliği konularında yakınlaşmalarını sürdürecekleri tezini savunmaktadır
The purpose of this article is to discuss the relations between the Russian Federation (RF) and Iran in the Post-Cold War period on the basis of military, security, economic and energy dimensions. The article first discussed the security relations between the two countries historically and under this title briefly referred to the military relations. Specifically after 2012 the issue of Syria, which continues to engage in the world’s agenda, and the stronger relations between the two countries have been emphasized, and the reasons for this have been tried to explore in detail. The main conflict points in the relations that are open to development in the economy and energy field are the subject of the status of Hazard and the demand to be a leading energy supplier in the markets such as Europe, Turkey and the Balkans. After the agreement signed in July 2015 with the Russian Federation, which is a major contribution to Iran’s nuclear work, which opened the way to solve the nuclear issue diplomatically, it will have both achievements and points of concern. The article lastly discussed the relations of the two countries within the framework of the Shanghai Cooperation Organization (SCO). As a result, the article defends the thesis that the Russian Federation and Iran will continue to close on cooperation issues, although they have conflicting interests in the region where they are located.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|