Görüntüleme
197
İndirme
51
Eğitim kurumu toplumsal yapının bir parçasıdır. Bu nedenle onun ekonomi ve siyaset kurumlarıyla birlikte incelenmesi gerekir. İlhan Başgöz’ün Türkiye’de Cumhuriyet dönemi eğitim uygulamalarına yönelik incelemeleri, eğitim sosyolojisi açısından özellikle iki noktadan önem taşımaktadır. Birinci olarak Başgöz, Cumhuriyet dönemi eğitim sistemini ekonomik ve siyasal temelleriyle etkileşim içinde ele almıştır. Üstelik çok derin olmasa bile, Köy Enstitülerine karşı çıkan toplumsal kesimlerin sınıfsal tabanına yönelik bazı değerlendirmelerde bulunduğu bile görülebilir. İkinci olarak ise Başgöz, tek parti dönemi eğitim uygulamalarına yakından tanıklık etmiş, bu dönemi yaşamış bir bilim insanıdır. Çocukluğu ve ilk gençliği bu dönemlere denk gelmektedir. Günümüzde eğitim kurumunun tarihsel geçmişine yönelik araştırmalarda en büyük sorun veri toplamak, sıklıkla başvurulan yöntem ise literatür ve arşivlere başvurmaktır. Bu yöntem geçerli ve kabul edilebilir olsa da veriye ulaşma yolunda bazı sınırlılıklar barındırmaktadır. İlgili tarihsel sürecin, bu dönemin içinden gelen bir bilim insanınca ele alınmış olması ise eğitim sosyolojisi için eşsiz bir veri kaynağı olarak kabul edilmelidir. Bu makalede Başgöz’ün Cumhuriyet dönemi eğitim uygulamalarına dönük gözlemlerinden yola çıkarak ulaştığı iki temel kuramsal yaklaşıma yer verilecektir. Bu kuramsal yaklaşımlar Başgöz tarafından oluşturulup tasniflenmiş değildir. Araştırmacı tarafından makalenin konusu olarak seçilip, kuramsal dayanaklarıyla birlikte ortaya konulmuştur. Söz konusu başlıklar şöyle belirtilebilir: Birinci olarak Başgöz, toplumsal sorunların çözümünde eğitimin tek başına belirleyici bir gücü olabileceği yaklaşımını kabul etmemiştir. Eğitimin siyaset ve ekonomik koşulların etkisi altında biçimlenip yeni işlevler kazanacağı yaklaşımının altını çizmiştir. Örneğin egemen toplumsal sınıfların çıkarlarına ters düşen ya da onların desteklemediği bir eğitim uygulaması, toplumsal yapıyı ilerici yönde değiştiremeyecektir. İkinci olarak ise Başgöz, eğitim kurumunun toplumsal gerçeklere uygun ve toplumsal ihtiyaçları karşılayacak biçimde örgütlenmiş olmasının önemini belirtmiştir. Örneğin köyün ve alt toplumsal sınıfların benimseyebileceği tek eğitim uygulaması, onların ihtiyaçlarıyla bütünleşmiş bir eğitim düzenidir. Bu görüşleriyle 1930’lu yıllarda Amerika’da ortaya çıkan eğitimde yeniden yapılandırmacı görüşlerden ayrılarak Marksist kuramcılara yaklaşır. Makalede söz konusu kuramsal yaklaşımların daha ayrıntılı bir tasnifine ve açıklamasına yer verilmiştir. Tümüyle literatür taramasına dayalı betimsel bir yöntem kullanılmıştır.
Education is part of the social structure. It is therefore necessary to be studied together with the economic and political institutions. The studies of Ilhan Başgöz’s training practices in the Republic of Turkey are of particular importance from two points in terms of education sociology. First, the Prime Minister addressed the Republican education system in interaction with the economic and political foundations. Furthermore, even if it is not very deep, it can even be seen that there are some assessments of the class base of social sections that are opposed to the Village Institutes. Secondly, the Prime Minister is a scientist who has witnessed closely the practices of the one-party period of education, who has lived this period. The childhood and youth are in this period. Today, the biggest problem in research on the historical history of the educational institution is to collect data, and the method often applied is to apply to literature and archives. Although this method is valid and acceptable, it has some limitations in the way to access the data. If the relevant historical process has been addressed by a scientist from this period, it should be regarded as a unique source of data for educational sociology. This article will include the two basic theoretical approaches that the Prime Minister has achieved from his observations towards the Republican practice. These theoretical approaches have not been created or defined by the Principal. It was chosen by the researcher as the subject of the article and revealed along with the theoretical foundations. These titles can be pointed out as follows: First, General has not accepted the approach that education alone can be a determining power in solving social problems. The approach that education will be formed under the influence of political and economic conditions and will gain new functions. For example, an educational practice which is contrary to or is not supported by the interests of the ruling social classes will not change the social structure in a progressive direction. Secondly, the headquarters pointed out the importance of the educational institution to be organized in a way that meets the social realities and needs. For example, the only educational practice that the village and sub-social classes can adopt is an educational system integrated with their needs. With these views in the 1930s in the education emerged in America, he approached the Marxist theorists, apart from the restructuring opinions. The article contains a more detailed description and explanation of the theoretical approaches. It has been used a fully literary scan method.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
