1980’li yıllardan itibaren Türkiye’deki kamu kurum ve kuruluşları genellikle işçilik maliyetini düşürmek, personel ihtiyacını karşılamak, yönetimsel fonksiyonları daha etkili hale getirmek ve esneklik sağlamak amacıyla asıl işe yardımcı hizmetler olarak nitelendirilen temizlik, güvenlik, bilgi işlem ve yemek hizmetlerini taşeron firmalardan satın alarak yerine getirmeyi tercih etmeye başlamıştır. 2018 yılına kadar bu uygulama tüm kamu kurumlarında giderek yaygınlaşmış ve ülke gündemini politik açıdan da uzun süre meşgul etmiştir. Taşeronculuk ülkemizde ilk olarak belediyelerde görülmesine rağmen yükseköğretim kurumlarında da hizmet alımı yoluyla personel çalıştırılarak işlerin bir bölümü taşeron firmalara devredilmiştir. Kamu görevlisi istihdamı yapılabilecekken bu insan kaynağının taşeron firma üzerinden çalışan personelle giderildiği görülmüştür. Çalışmada genel olarak, 1992 yılında kurulan devlet üniversitelerinin istihdam yapılarında taşeron personelin yeri ve özel olarak Süleyman Demirel Üniversitesi incelenecektir. 2018 yılında taşeronların sürekli işçi olarak kadroya geçirilmesiyle taşeronlaşma sonlandırılmıştır.
Since the 1980s, public institutions and organizations in Turkey have often begun to prefer to perform cleaning, safety, information processing and food services, which are qualified as primary job assistance services in order to lower labour costs, meet staff needs, make management functions more efficient and provide flexibility. Until 2018, this practice has become increasingly prevalent in all public institutions and has long engaged the country’s agenda in a political perspective. Thro
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|