Views
12
Downloands
4
Modernizm sonrası sanatta, farklı disiplinlere özgü birçok malzeme, teknik, biçim bir arada kullanılmış, aynı zamanda önceden yüksek sanat statüsüne dâhil edilmeyen seramik gibi geleneksel sanat yöntemleri de sanat dünyasında kabul görmeye başlamıştır. 1980’lere uzanan dönemde tanımı ve kapsamı büyük ölçüde belirsizleşen heykel sanatı da bu değişimin içindedir. 1990 sonrası, üçüncü dünya ülkelerinin zanaatlarının yayılımı, eski sanatların kalitesinde işler üretme isteğiyle, heykel sanatında tüm yeniliklerin yanında kille modellemeye ilgi artmıştır. Seramik sanatının kendi içindeki tarihsel yolculuğu da 1990’larda bir kırılma yaşamış, kap-kacak gibi işlevsel uygulamaların dışında estetik kaygılarla eserler üreten sanatçılar seramik dünyasında seslerini duyurmaya başlamışlardır. Jamaika asıllı Amerikalı seramik sanatçısı Simone Leigh’nin antropomorfik eserleri, sanat dünyasında uzun süre göz ardı edilen seramik uygulamalarla ilgili, malzeme-teknik-içerik bağlantılarının aslında ne kadar çok yönlü ve olasılıklarla dolu olabileceğini anlatır. Siyahi kadın bedenlerini geleneksel kullanım nesneleri ve mimari yapılarla birleştirdiği formları tarihsel, etnik, ırksal ve cinsel kimlik göndermeleri yoluyla birçok anlam katmanı yaratır. Kullandığı malzeme, insan ve toprak arasındaki bağı görünür kılar.
In postmodernism art, many materials, techniques, and forms that are specific to different disciplines have been used together, and traditional art methods such as ceramics, which are not previously included in the high art status, have also begun to be accepted in the art world. The sculpture art, which was largely uncertain about its definition and scope in the period from the 1980s, is also in this change. After 1990, the spread of crafts in third world countries, with the desire to produce works in the quality of ancient arts, the interest in painting has increased alongside all the innovations in the sculpture. The historic journey of ceramic art in itself has also experienced a breakthrough in the 1990s, artists producing works with aesthetic concerns, in addition to functional applications such as cap-cacaca, have begun to announce their voices in the ceramic world. The anthropomorphic works of Jamaican American ceramic artist Simone Leigh describe how diverse and full of possibilities the material-technical-content connections in relation to long-foreseeable ceramic applications in the world of art can actually be. It creates many layers of meaning by sending historical, ethnic, racial and sexual identity the forms it combines with traditional use objects and architectural structures. The material it uses makes the bond between man and soil visible.
Field : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
