Özet:

Bu makale, Türkiye medyası ve demokrasi arasındaki ilişkiyi araştırmakta ve Türkiye'de demokratik bir iletişim düzeni ve iletişim özgürlüğü, neo liberal politika deneyimine rağmen 1980'lerden beri süregiden medya dönüşümü, neo otoriter medya sistemi içerisinde yansımasını nasıl bulmuştur sorusuna yanıt aramaktadır. Bu çalışma, söz konusu soruları doğru konumlandırabilmek için birbiriyle ilişkili üç fenomen üzerinden çözümlemesini gerçekleştirmiştir: 1) Türkiye medya sektöründe mülkiyet yoğunlaşması 2) Neo liberal politikalar döneminde, medya politikaları - hükümet düzenlemeleri ve 3) Türkiye'de devlet - medya ve sermaye grupları arasındaki ilişkiler. Bu çalışma, eleştirel ekonomi politik yöntembilimi kullanarak Türkiye medyası ve demokratik iletişim düzeni arasındaki ilişkiyi ekonomik krizler döneminde çözümlemektedir. Çalışmada yazar; sermaye gruplarının da en az devlet ve siyasal iktidarlar kadar, demokratik bir iletişim düzeni üzerinde engel oluşturabileceğini belirlemiştir.

Anahtar Kelimeler: