Ülkemizde uzun süre kabul görmeyen birlikte velayet, 1.08.2016 tarihinde yürürlüğe giren Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Ek 7 No.lu Protokol ile kabul edilmiştir. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 20.02.2017 tarihli 2016/15777 E., 2017/1737 K. sayılı emsal kararıyla, birlikte velayetin uygulanabilirliğine hükmetmiştir. Birlikte velayetin hukukumuzda uygulanabilir hale gelmesiyle beraber uygulamada tarafların gönüllülük prensibi kapsamında bir diğer tabirle tarafların rızasının veya talebinin gerekip gerekmediği konusunda uyuşmazlıklar ortaya çıkmıştır. Bölge Adliye Mahkemesi (BAM) kararlarında birlikte velayet için tarafların gönüllülüğünün şart olup olmadığına ilişkin yeknesaklık bulunmamaktadır. Anayasa Mahkemesi Birlikte Velayet Kararında (Hilal Erdaş Başvurusu / Başvuru No: 2018/27658, 6.10.2021 Tarih) ise aile hayatına saygı hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir. Mahkeme kararında tarafların görüşünün alınmaması, tarafların birlikte velayet taleplerinin olmaması, velayet konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmasını gerekçe göstermiştir. Bu kapsamda çalışmada birlikte velayetin amacı ve birlikte velayette gönüllülük prensibi karşılaştırmalı hukuk, uluslararası belgeler ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Ek 7 No.lu Protokol çerçevesinde değerlendirilmiştir. Yargıtay emsal kararının ve birlikte velayete ilişkin ilk olma özelliği taşıyan Anayasa Mahkemesi Hilal Erdaş Kararının gönüllülük prensibi kapsamında değerlendirilmesi yapılmıştır. Son olarak ise Anayasa Mahkemesi kararına ve olması gereken birlikte velayet düzenlemesine ilişkin görüşler sunulmuştur.
The application of joint custody has gradually increased after the accepted of Additional Protocol No. 7 to the ECHR and the enforcement decision of the 2nd Civil Chamber of the Court of Cassation. With joint custody becoming applicable in our law, disagreement have arisen in practice within the scope of the principle of willingness of the parties. The Constitutional Court, in its Joint Custody Decision (Hilal Erdaş Application/Application No: 2018/27658), decided that joint custody violated the right to respect for family life. In its decision, the court cited the fact that the opinion of the parties were not taken, that the parties did not request and that there was a conflict between the parties regarding custody. The purpose of this study is to explain the place of the principle of willingness the joint custody within the framework of Swiss law, international documents and Protocol No. 7 to the ECHR and to evalaute The decision of the Court of Cassation and the Constitutional Court, within the scope of the principle of willingness. Finally, it is to present opinions on the decision of the Constitutional Court and joint custody arrangement that should be made.
Alan : Hukuk
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|