Öğrenmede öz düzenleme, kişinin akademik bağlamlarda düşünme süreçlerini, eylemlerini ve duygularını düzenlemesini ifade eder. Öğrenmede öz-düzenleme becerisine sahip bireyler, kendi öğrenme süreçlerini planlayabilir, hedeflerini belirleyebilir, görev sırasında süregelen performanslarını izleyebilir ve gerektiğinde kullandıkları stratejileri değiştirebilirler. Öğrenmede öz düzenleme becerileri erken çocukluk döneminden itibaren gelişmeye başlamaktadır. Bu gelişimde çocukların sosyal etkileşimleri önemli bir rol oynamaktadır. Bu doğrultuda bu araştırmanın amacı, okul öncesi dönem çocuklarının sosyal becerilerinin öğrenmede öz düzenleme düzeyini yordayıcı etkilerinin incelenmesidir. Çalışmanın örneklem grubunda, Sinop’un merkez ilçesinde okul öncesi eğitime devam eden 5-6 yaş grubundan 130 çocuk (65 kız, 65 erkek) yer almaktadır. Araştırmada çocukların sosyal becerilerini ölçmek amacıyla veri Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (4-6 Yaş), öğrenmede öz düzenleme becerilerini ölçmek amacıyla Bağımsız Öğrenme Davranışları Ölçeği (3-5) kullanılmıştır. Ölçme araçları, öğretmenler tarafından her çocuk için ayrı ayrı doldurulmuştur. Veriler normal dağıldığı için parametrik tekniklerden Basit Doğrusal Regresyon Analizi ile bulgular değerlendirilmiştir. Analiz sonuçlarına göre okul öncesi dönem çocuklarının sosyal becerileri (kişilerarası becerileri, kızgınlık kontrolü ve değişikliklere uyum becerileri, akran baskısıyla başa çıkma becerileri, sözel açıklama becerileri, kendini kontrol becerileri, amaç oluşturma becerileri, dinleme becerileri, görevleri tamamlama becerileri, sonuçları kabul etme becerileri) ile öğrenmede öz düzenleme düzeyleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde ilişki vardır. Ayrıca sosyal beceriler, küçük çocukların öğrenmede öz düzenleme düzeyini istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde yordamaktadır. Araştırmanın sonuçları öğrenmede öz düzenleme düzeyinin geliştirilmesi için çocukların sosyal becerilerinin desteklenmesinin öneminin altını çizmektedir.
Self-regulation in learning represents the organization of the person’s thinking processes, actions and emotions in an academic context. Individuals with the ability to self-regulate in learning can plan their own learning processes, set their goals, monitor their continued performance during the task and change their strategies when necessary. Self-regulating skills in learning begin to develop from early childhood. The social interaction of children plays an important role in this development. In this regard, the purpose of this research is to study the impact of the social skills of pre-school children on their learning on the level of self-regulation. In the sample group of the study, 130 children (65 girls, 65 boys) from the 5-6-year-old group continuing pre-school education in Sinop's central district are included. The study used the Data Social Skills Assessment Scale (4-6 Years) to measure the social skills of children and the Independent Learning Behavior Scale (3-5) to measure the self-regulating skills in learning. The measurement tools are filled separately by teachers for each child. Because the data is normally distributed, the findings from parametric techniques have been evaluated with the Simple True Regression Analysis. According to the results of the analysis, social skills of pre-school children (interpersonal skills, control of anger and adaptation to changes, ability to cope with co-pressure, verbal explanation skills, self-control skills, goal-making skills, listening skills, tasks completing skills, the ability to accept results) have a statistically significant relationship between learning and self-regulation levels. Social skills also process the level of self-regulation in the learning of small children at a statistically meaningful level. The results of the study underline the importance of supporting children’s social skills to improve the level of self-regulation in learning.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|