Amaç – Bu çalışmada, çalışanların psikolojik rahatlık algısı ve pozitif ses çıkarma davranışları ile işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Psikolojik rahatlık algısı, çalışanın örgütünde ve çalışma arkadaşları ile ilişkilerinde düşünce ve önerilerini paylaşırken, bu paylaşımlarını ne derecede şeffaflaştırabileceğini hissettiren risk algısı olarak tanımlanmaktadır. Eğer bu risk algısı düşükse, çalışanlar pozitif ses çıkarma davranışına yöneleceklerdir. Ancak çalışanların risk algıları yüksekse, çalışanlarda işten ayrılma niyeti görülebilir. Yöntem – Alan araştırması tekniğinin kullanıldığı çalışmada dört bölümden oluşan anket formu kullanılmıştır. Çalışmanın evrenini, Türkiye’de danışmanlık ve vergi hizmetleri alanında faaliyet gösteren firmanın İstanbul ofis vergi ve denetim hizmetleri departmanında yer alan çalışanlar oluşturmaktadır. Amaçlı örnekleme yöntemi ile 403 geçerli veriye ulaşılmıştır. Çalışmada ölçeklerin yapı geçerliliğini sağlamak için açıklayıcı faktör analizleri, korelasyon analizi, hipotezlerin sınanması için çoklu doğrusal regresyon analizleri uygulanmıştır. Bulgular – Çalışmada elde edilen sonuçlara göre, psikolojik rahatlık algısı ile pozitif ses çıkarma arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif bir etki varken; işten ayrılma niyeti ile arasında istatistiksel olarak anlamlı ve negatif yönlü bir ilişki mevcuttur. En dikkat çekici bulgu, işten ayrılma niyeti üzerinde pozitif ses davranışının daha büyük bir etki yaratmasıdır. Tartışma – Örgütlerin daha yüksek verim ve performansa ulaşabilmeleri için pozitif psikoloji bakış açısıyla, çalışan ve örgüt arasındaki bağı daha da fazla kuvvetlendirmeleri gerekmektedir. Bu doğrultuda örgüt ikliminde psikolojik rahatlık algısı yayılmalı ve oluşan bu algıyla da pozitif ses davranışına zemin hazırlanmalıdır. Araştırma, çalışanlara özerklik tanınan çalışma ortamlarında daha fazla iş tatmini ve verim yakaladıklarına yönelik saptamalar yapan diğer çalışmalara da katkı sağlamaktadır. Bundan sonraki yapılacak çalışmalarda konunun farklı sektörlerde ele alınarak kâr ve verimlilik zemininde tartışılması literatüre katkı sağlayacaktır.
Purpose - This study aims to study the relationship between employees' psychological comfort perception and positive sounding behaviors and their intentions to leave the job. The perception of psychological comfort is defined as the perception of risk that makes the employee feel how transparent they can share their thoughts and suggestions while sharing their thoughts and suggestions in the organization and in their relations with colleagues. If this risk perception is low, employees will be directed to a positive sounding behavior. However, if the risk perceptions of employees are high, workers may see the intention of leaving the job. Method - The survey form, which consists of four sections, was used in the study where the field research technique was used. The universe of work is formed by employees in the Istanbul office of the company that operates in the field of consultancy and tax services in Turkey. It has been tested with the 403 valid data. In the study, for the purpose of ensuring the structural validity of scales, explicit factor analysis, correlation analysis, multiple linear regression analysis for the testing of hypotheses were applied. Results - According to the results obtained in the study, there is a statistically meaningful and positive effect between the perception of psychological comfort and the positive sounding; there is a statistically meaningful and negative relationship between the intention to leave the job. The most remarkable finding is that positive voice behavior has a greater impact on the intention to leave the job. Debate - With a positive psychological perspective, organizations need to further strengthen the link between employees and organizations in order to
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|