Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
 Görüntüleme 106
 İndirme 33
1878 Berlin Konferansı’ndan Sonra Osmanlı Devleti’nin Askeri Islahat ve Dış Politikasındaki Yeni Yönelimler
2016
Dergi:  
Asia Minor Studies
Yazar:  
Özet:

Hicri 1293 yılında oluşu itibarıyla “93 Harbi” olarak adlandırılan 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı’nda Osmanlı Devleti orduları Kafkas cephesindeki bazı başarılar ve Plevne savunması dışında Rus ve Romen kuvvetleri karşısında başarı sağlayamamış savaş Osmanlı Devleti’nin yenilgisi ile sonuçlanmıştır. Bu durum savaş sonunda imzalanan Ayastefanos ve Berlin Antlaşmalarında Osmanlı Devletinin büyük toprak ve prestij kaybetmesine neden olmuştur. Savaşta ordunun başarısızlığı ve eksiğini gidermek için Osmanlı Ordusunun Avrupa örneğinde eğitilmesine karar verilmişti. 93 Harbine kadar askeri ıslahatlar konusunda Fransa’dan yardım alınırken artık Abdülhamid idaresi bu konuda Almanya’ya yönelmiştir. Yapılması düşünülen askeri yenilikler için Almanya’dan subaylar getirilmiş ve Osmanlı subayları da başta Almanya olmak üzere askeri konuda ileri olan Avrupa ülkelerine eğitim için gönderilmiştir. Bu çerçevede 1880’li yıllardan itibaren ordunun ıslahı için Almanya’dan birçok subay ve teknik adam gelmişti. Bunlara örnek olarak Albay Köhler, Yarbay Von der Goltz’u gösterebiliriz. Dış politikasında bu tarihten itibaren Almanya’ya yakın siyaset izleyen Osmanlı Devleti I. Dünya Savaşı sonuna kadar bu politikasını sürdürmüştür. Bununönemli sebeplerinden bir tanesi de Almanya’nın Osmanlı Devleti’nin paylaşma politikalarında diğer Avrupalı Güçler’den farklı bir siyaset izlemesi idi. Osmanlı Askeri düzenini ıslah için yapılmak istenen teşebbüsler Almanya ve Avrupa Büyük Güçlerin dış siyasetine de etki etmiş ve ıslahatlar bu siyasetin bir aracı konumuna getirilmişlerdir. Bu çalışma Osmanlı Devleti’nin savaş sonrasında askeri ıslahatlar konusunda niye Almanya’ya yaklaştığını ve Almanya’ya yakın bir siyaset izlemesinin İmparatorluğun Düvel-i Muazzama ile ilişkilerine nasıl etki ettiği analiz edilecektir.

Anahtar Kelimeler:

The New Principles Of The Ottoman State's Military Islamic and Dental Police After The 1878 Berlin Conference
2016
Yazar:  
Özet:

In the 1877–78 Ottoman-Russian War, which was called "93 Battle" since the formation of the Hicri in 1293, Ottoman State Armies had some successes on the Caucasus front and the Plevne defense of the war failed to success against the Russian and Roman forces resulted in the defeat of the Ottoman State. This situation led to the loss of great land and prestige of the Ottoman State in the Treaties of Ayastefanos and Berlin signed at the end of the war. The decision was made to train the Ottoman Army in the example of Europe to address the failure and lack of the army in the war. While the aid was received from France in the case of military sanctions until the war, the administration of Abdülhamid has now turned to Germany in this matter. Officers were brought from Germany for the intention of military innovations and Ottoman officers were also sent to the European countries that were advanced in military matters, primarily Germany. In this framework, many officers and technicians from Germany came from the 1880s for the healing of the army. For example, Colonel Köhler, Colonel Von der Goltz. The Ottoman State, which has followed its foreign policy closely to Germany since this date, has continued this policy until the end of World War I. One of the important reasons for this was that Germany had a different policy view of the Ottoman State in its sharing policies than the other European powers. The attempts to restore the Ottoman military order have also influenced the foreign policy of Germany and the European Great Powers, and the restraints have become a tool of this policy. This study will analyze why the Ottoman State approached Germany in the after-war military settlements and how a political follow-up closely to Germany influenced the relations of the Empire with the Duvel-i Muazzama.

Atıf Yapanlar
Bilgi: Bu yayına herhangi bir atıf yapılmamıştır.
Benzer Makaleler








Asia Minor Studies

Alan :   Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler

Dergi Türü :   Uluslararası

Metrikler
Makale : 198
Atıf : 349
© 2015-2024 Sobiad Atıf Dizini