1877-1878 Osmanlı-Rus savaşı sonucunda Berlin’de imzalanan anlaşmayla Romanya’ya bırakılan Dobruca bölgesinden Türkiye’ye müteakip yıllarda çok sayıda Türk-Tatar soydaş göç etmiştir. İki dünya savaşı arasında da artarak devam eden bu göç dalgası, Dobruca’nın Müslüman Türk ağırlıklı demografik yapısını ortadan kaldırmış, bölgedeki Türk kimliği ve kültürel mirasında büyük erozyona sebep olmuştur. Toprak kayıpları yüzünden son döneminde sürekli göç alan Osmanlı Devleti ve mirasçısı Türkiye Cumhuriyeti göçmen akımlarının yarattığı sorunlarla mücadele etmiş olmakla birlikte, genç Türkiye yöneticileri göçü Anadolu’nun nüfusunu artırma, sanayi ve tarımını geliştirmede önemli bir araç olarak da değerlendirmişlerdir. 1936 yılında Romanya ile imzalanan Dobruca’daki Türk Ahalinin Muhaceretini Tanzim Eden Mukavelename, Dobruca’dan Türkiye’ye göçleri bir düzene bağlamıştır.
As a result of the 1877-1878 Ottoman-Russian war, a deal signed in Berlin left to Romania from the Dobruca region to Turkey and in the years many Turkish-Tatar cousins migrated. This wave of migration, which continues to increase between the two world wars, has eliminated the mainly Muslim Turkish demographic structure of Dobruca, and has caused a major erosion of the Turkish identity and cultural heritage in the region. Although the Ottoman State and hereditary Republic of Turkey, which has been constantly migrating due to land losses in the last period, has fought the problems created by the immigrant flows, the young Turkish governors have also regarded the migration as an important tool in the development of the population of Anadolu, the industry and agriculture. In 1936 the Turkish Ahalin's Muhaceret in Dobruca was signed with Romania, and the Mukavelename linked the migrations from Dobruca to Turkey to a system.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|