Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
34
İndirme
8
Yaşlanma ve yaşlılık konusu, özellikle modern dönem içerisinde genellikle ölüm ve bitiş temaları ile birlikte anılmıştır. Bunun etik sonuçlarının yanısıra politik sonuçları da olmuştur. Öte yandan yaşlılık, başlıbaşına bir konu olarak ele alınmaktan da kaçınılan bir konudur. Simone De Beauvoir konunun yeterince felsefi olmadığı, yaşlı bireyler ve yaşlılık periyodu üzerine konuşmanın önemsiz olduğu gibi çeşitli önyargıların, bu konunun felsefenin dışına itilmesine neden olduğunu belirtir. Beauvoir’ın bu saptamaları modern çağın bireyselleşme, çalışma ve tüketim odaklı yaşam biçimi içerisinde yaşlı bireylerin konumuna işaret etmektedir. Gelenekten kopuşla birlikte modern yaşamın, yaşlı bireyleri tecrübe ve aktarımın özneleri olmaktan çıkartıp topluma ayak bağı olan kimseler olarak gördükleri açıktır. Özellikle kapitalizmin gelişmesiyle birlikte yaşlılar kamusal alanda söz sahibi olamayan, sadece bakım ve gereksinim kavramlarıyla tanımlanan bireyler haline gelmişlerdir. Bütün bu düşünme biçimleri yaş ayrımcılığını besleyen temel kaynaklardır. Bu nedenle yaşlılık hakkında daha fazla düşünmeye, yaşlılığın bilgelikle özdeşleştirildiği Antik döneme yeniden bakarak yaşlılığın farklı anlamlarını hatırlamaya ihtiyacımız vardır. Kuşkusuz bu dönemde yaşlılığın statüsü de bugün tartışılabilir durumdadır. Ancak modern paradigmanın ve kapitalist tüketim mantığının belirlemelerinden kurtulmak için böyle bir inceleme gereklidir.Bu makalede farklı düşünürlerin görüşlerinden faydalanılarak yaşlılığa yeni bir felsefi bakış geliştirilmeye çalışılacaktır.
The subject of aging and aging, especially in modern times, is often mentioned along with the themes of death and end. In addition to the ethical consequences, there have been political consequences. The old age is also a matter that is avoided from being addressed as a subject. Simone De Beauvoir points out that the subject is not sufficiently philosophical, as it is unimportant to talk about the elderly individuals and the age period, the various prejudices lead to the subject to be pushed out of philosophy. Beauvoir’s findings point out the position of older individuals in the modern age’s individualization, work and consumption-oriented lifestyle. It is clear that, with a breakdown from the tradition, modern life, the elderly individuals are taken out of being the subjects of experience and transmission, and they are seen as those who are linked to society. Especially with the development of capitalism, the elderly have become individuals who are unable to speak in the public sphere, defined only by the concepts of care and need. All of these ways of thinking are the main sources that feed age discrimination. Therefore, we need to think more about aging, to remember the different meanings of aging by re-looking the Ancient Age, where aging is identified with wisdom. Unfortunately, the status of ageing in this period is also discussible today. But such an examination is necessary to get rid of the definitions of the modern paradigm and the capitalist consumption logic. In this article, we will try to take advantage of the views of different thinkers to develop a new philosophical view of ageing.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
