Özet:

Bu araştırmada, masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyleri ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmek ve fiziksel aktivitenin yaşam kalitesine etkisi dikkate alındığında, sedanter ortamda çalışanların en uygun düzeyde fiziksel aktiviteye teşvik edilmeleri amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Ankara ilinde masa başı işlerde çalışan bireyler, örneklemini ise bu evrenden rastgele seçilen 172 kadın ve 141 erkek olmak üzere toplam 313 birey oluşturmuştur. Çalışmada, bireylerin fiziksel aktivite düzeylerini belirlemek için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi’nin uzun formu, yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi amacıyla da SF–36 yaşam kalitesi ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Student’s T test, Mann Whitney U test, Ki-Kare ve Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, bireylerin haftalık enerji tüketiminin ortalama 2249.62 ± 2253.91 MET-dk/Hafta olduğu, %25.2’sinin fiziksel olarak aktif olmadığı, %48.9’unun fiziksel aktivite düzeyinin düşük olduğu ve %25.9’ unun da fiziksel aktivite düzeyinin sağlığını korumak için yeterli olduğu saptanmıştır. Bireylerin fiziksel aktivite düzeylerinin erkeklerde kadınlara göre ve BKİ 25 kg/m2 ve üstü olanların da BKİ 25 kg/m2 altında olanlara göre daha yeterli olduğu saptanmıştır (p<0.05). Bireylerin yaşam kalitesi puanları incelendiğinde ise, fiziksel sağlık skorunun ortalaması 51.28 ± 7.24, mental sağlık skorunun ortalaması ise 41.43 ± 11.40 olduğu bulunmuştur. Yaşam kalitesi puanlarının cinsiyet ve yaş gruplarına göre yapılan değerlendirmesinde fiziksel sağlık ve mental sağlık skorlarında anlamlı bir farkın olduğu, BKİ’ ye göre ise mental sağlık skorları arasında anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Bireylerin fiziksel aktivite düzeyleri ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre bireylerin fiziksel aktivite düzeylerinin yetersiz olduğu ancak bunun bireylerin yaşam kalitesi ile ilişkisi olmadığı saptanmıştır

Anahtar Kelimeler: