Özet:

Giriş-Amaç: İskemik kardiyomyopatili hastalarda myokardial canlı doku varlığı revaskülarizasyonun sağlanmasına karar vermede kritik bir olaydır. GIK solüsyonu uygulanarak Tc-99m sestamibi ile canlılığın değerlendirilmesi; ilerlemiş koroner arter hastalığı ve iskemik kardiyomyopatili hastalarda uygulanan protokolerden biridir. Bu çalışmada, iskemik kardiyomyopatili hastalarda canlı myokard dokusunun tespiti için 24 saatlik GIK infüzyon uygulaması öncesi ve sonrasında yapılan Tc-99m-sestamibi myokard perfüzyon sintigrafisi sonuçlarının karşılaştırılması amaçlandı.Materyal-metod: Çalışmamıza, toplam 20 (16E, 4B) hasta dahil edildi. Hastalara sintigrafik çalışmalardan önce ve sonra 24 saatlik GIK infüzyonu uygulandı. Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup A (n=20), GİK infüzyonu öncesi ve sonrasında yalnızca Tc-99m-sestamibi-rest perfüzyon SPECT çalışması yapılan hastalardan oluşturuldu. Grup B (n=10)  ise Grup A içerisinden seçilmiş, GİK uygulaması öncesi ve sonrası Tc-99m-sestamibi-rest/stres perfüzyon SPECT çalışması yapılan hastalar idi. Tüm sintigrafik çalışmalardan elde edilen görüntüler vizuel ve kantitatif olarak değerlendirildi. Vizuel analiz tekniği ile elde edilen segmentler aktivite tutulum şiddetine göre 5’li sistem üzerinden puanlandırıldı ve puanlar toplu skor sistemine uyarlanarak toplu reversibilite skoru hesaplandı. Ayrıca Cequal kantitatif analiz yöntemi kullanılarak elde edilen sonuçlar, defekt, washout ve reversibilite olarak polar haritalarda gösterildi. Reversibility extent parametresi (% RE), defekt büyüklüğündeki  reperfüzyonun  %’si  olarak değerlendirildi. Tüm sayısal verileri ortalama ± SD olarak ifade edildi. TRS ve % RE  sonuçları Wilcoxon  matched pairs  testi ile değerlendirildi, p<0.05 anlamlı sayıldı.Bulgular: Grup A’da; 15 hastada toplam 28(%7) segmentte reversibilite saptanırken, % RE sonuçlarına göre 7’sinde (%35) reperfüzyon izlendi. Grup B’de GIK öncesi ve sonrası rest çalışmasında; 5 hastada toplam 13 (%6.5) segmentte reversibilite saptanırken, % RE sonuçlarına göre 10 hastanın 4’ünde (%40) reperfüzyon izlendi. Grup B’de GIK öncesi ve sonrası stres çalışmasında; toplam 24 (%12) segmentte reversibilite saptandı. Aynı hastaların % RE sonuçları değerlendirildiğinde tüm hastaların değişik yüzdelerde geri dönüşümün olduğu izlendi. Grup B’de GIK öncesi ve sonrası rest/stres çalışmalarından elde edilen TRS sonuçları ile %RE sonuçları karşılaştırıldığında anlamlı fark bulundu (sırasıyla; p<0.007, p<0.03). Sonuç: 24 saatlik GIK uygulamasının myokardial reperfüzyonu arttığı ayrıca canlı doku tespitinde; GIK sonrası Stres-MIBI uygulamasının, GIK öncesi stres-MIBI ve GIK öncesi /sonrası Rest-MIBI uygulamasına göre daha anlamlı sonuçlar verebileceği sonucuna varıldı.  

Anahtar Kelimeler: