Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
59
İndirme
31
Noktalama işaretleri, duygu ve düşünceleri daha açık ifade etmek, cümlenin yapısını ve duraklama noktalarını belirlemek, sözün vurgu ve ton gibi özelliklerini belirtmek için kullanılan sembollerdir. Bu işaretler metni düzenler, metnin anlaşılmasını kolaylaştırarak anlam belirsizliklerini ortadan kaldırır. Ayrıca bunlar, cümlenin kuruluşunda yer almasa da anlamı belirleyen bir rol üstlenir. Bu işaretler, bütün bu işlevleriyle konuşma dili ile yazı dili arasındaki açığı bir ölçüde kapatarak yazı dilini konuşma diline yaklaştırır. Uzun bir tarihi geçmişte olgunluğa erişen bu işaretler bugün yazı dilinin ayrılmaz bir unsuru olmuştur. Günümüzde Arapça ve Türkçede de kullanılan bu işaretler, ana dili öğretiminde ve yabancı bir dil olarak öğretiminde yerini almıştır. Ancak bu dillerin morfolojik ve sözdizimi açısından birbirinden farklı oluşları, aynı sembollerle kullanılan bu işaretlerin işlevlerinde bazı farklılıkların doğmasına neden olmuştur. Bu farklılıklar, ana dili Türkçe olanların Arapça öğrenim süreçlerinde sorun oluşturabilir. Çünkü işaretlerin iki dildeki işlev farklılıklarına vakıf olmadan ana dildeki işlevleri üzerinden metni okumaya ve anlamaya çalışmak zorlukları beraberinde getirebilir. Bu sebeple işaretlerin iki dildeki farklı işlevlerinin tespiti önemlidir. Çalışmada noktalama işaretlerinin iki dildeki kullanım farklılıkları, paragrafın yapısını düzenleyenler ve diğerleri olmak üzere iki başlık üzerinden tespit edilmeye çalışılmakta, işaretlerin ortak kullanımlarına da dikkat çekilmektedir. Tespiti yapılan farklılıklardan öğretimde sorun oluşturacak nitelikte olanların dil öğretimine katkı sunması beklenmektedir.
Punctuation marks are symbols which are used to express feelings and thought more clearly, to determine the sentence structure, and to state the properties of wording such as stress and intonation. These marks arrange the text and eliminate the ambiguity of meaning by making the text easier to understand. In addition they play a role as semantic markers although they do not take part in forming the sentence. These marks, with all these functions, close the gap between colloquial language and written language to some extent, and they help the written language become close the colloquial language. These marks, which have grown to maturity in a long historical background, are an inseparable element of the written language today and they have a place in teaching the mother-tongue, and teaching a foreign language processes. However, the morphological and syntactic differences between these languages resulted in differences in functions of these marks, which are shown with the same symbols. These differences may cause problems for native speakers of Turkish in their process of learning Arabic. Because, trying to read and comprehend the text without having a good grasp of the functions of punctuation marks in both languages may bring difficulties in their wake. For this reason, it is important to determine different functions of these marks in both languages. In this study, the functional differences are tried to be determined in two chapters as those determining the structure of a paragraph and others, and attention is drawn to the common usage of these marks.In addition, the functional differences of the punctuation marks in two languages are classified as those that may and may not cause problems in teaching. It is expected that, from the determined differences the ones with the quality of posing problems will contribute to language teaching.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
