Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
41
İndirme
27
Hindistan’ın hem kentsel hem de kırsal alanlarında sıklıkla karşılaşılan yol kenarı tapınakları Hinduların pek çoğu için ibadetin ayrılmaz parçasıdırlar. Bunlar, Tanrının her yerde hazır ve nazır olduğu şeklindeki Hint felsefesinden doğmuşlardır. Bu tapınakların bazıları herkesçe bilinen büyük tanrılara ait olsa da pek çoğu yerel tanrılara ve kutsanmış şahsiyetlere aittir. Büyük tanrılar arasında hem resim ve heykel tarzındaki hem de diğer formları ile Şiva başı çeker. Şiva’nın iki oğlundan biri olan fil başlı Tanrı Ganeş ile Maymun Tanrı Hanuman’a da bu tür tapınaklarda sıklıkla rastlanır. Yol kenarı tapınaklarının çoğunun sahibi olan yerel tanrılar ise bölgeden bölgeye değişebilir. Bunların yanı sıra Halk kahramanları, mitolojik şahsiyetler veya eşinin cenazesi töreninde onunla birlikte diri diri yakılan kadınlar adına yapılmış yol kenarı tapınakları da vardır. Bu tapınaklar yapı formu olarak da oldukça çeşitlidirler. Pek çokları, içine tek kişinin dahi giremeyeceği kadar küçük bir kulübeden ibaret, genellikle bir ağacın altına yapılmış, derme çatma ve basit yapılardır. Bunların içine “murti” denilen tanrı tasvirleri yerleştirilmiştir. Tapınak ibadetinin esasını oluşturan “darsan” yani Tanrıyı “görme” eylemi bu murtiler vasıtasıyla sağlanmaktadır. İçindeki murtisi ile küçük bir oda şeklindeki yol kenarı tapınakları aslında büyük tapınaklardaki “garbhagriha” yani rahim odası veya rahim boşluğu denilen özel kısmın muadilidir. Dolayısıyla yol kenarı tapınaklarının oldukça gösterişli ve teferruatlı olan büyük tapınakların en basit formu olduğu söylenebilir. Bazen ağacın kendisi tapınak haline getirilmiştir. Bu tür ağaçlar içerisinde Hint inciri olarak bilinen ve aynı zamanda Hindistan’ın ulusal ağacı da olan banyan ağacı özellikle dikkat çeker. Çok zengin çeşitlilikteki yol kenarı tapınakları arasında seyyar olanlarına rastlamak dahi mümkündür. Bazen yol kenarı tanrıları tamamen açıkta da olabilirler. Buralardaki ibadet basit eylemlerden oluşur. Dua etmek, tütsü, ışık, yiyecek ve çiçek sunuları en çok yapılan eylemlerdir. Kutsal sayılan ağaçların gövdelerine ip dolamak da önemli bir ritüeldir. Bu uygulamaların çoğu dışardan, yüzeysel olarak bakıldığında batıl inanç olarak değerlendirilebilecek türdendir. İnsanlar buralara hem günlük ibadetler hem de sağlık, korunma, bağışlanma, kurtuluş gibi değişik amaçlarla giderler. Büyük tapınaklarda uyulması gereken katı dini kurallar buralarda uygulanmadığı için yol kenarı tapınakları her kasttan ve sınıftan insana açıktırlar. Buralarda hizmet edenler sıklıkla kadınlar ve brahmin olmayanlardır, hatta aşağı kastların üyeleridir. Bazılarında kendini oraya adamış özel bir görevli bulunur. Kolay ulaşılabilirlikleri ve herkese açık olmaları onları halk dindarlığının merkezi haline getirmiştir. Anahtar sözcükler: Hinduizm, İbadet, Yol Kenarı Tapınağı, Tapınak
The roadside temples, which are frequently found in both urban and rural areas of India, are an integral part of worship for many Indians. These are born of the Indian philosophy that God is ready and humble everywhere. Although some of these temples belong to all-known great gods, many belong to local gods and blessed personalities. Shiva attracts the head among the great gods both in the painting and statue style and with other forms. One of Shiva’s two sons, the elephant head God Ganeş and the monkey god Hanuman are also often found in such temples. The local gods, who own most of the temple on the side of the road, may vary from region to region. In addition to these, there are the road-side temples made for the name of the people's heroes, mythological characters or the women who were burned alive with him at the funeral ceremony. These temples are also very diverse in the form of construction. Many of them are such a small club that a single person can’t get into it, usually made under a tree, the shrimp and the simple structures. In them are placed the images of God called "Murti". The act of "darsan" that forms the basis of the temple worship, i.e. seeing God, is provided through these murtis. The road-side temples in the shape of a small room with their walls inside are actually the "garbhagriha" in the large temples, i.e. the particular part called the uterus room or the uterus emptiness. Therefore, it can be said that the most simple form of the great temples, which are quite spectacular and tightened on the side of the road, is the temple. Sometimes the tree itself has become a temple. In these trees, the bath tree, known as the Indian peanut but also the national tree of India, is
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
