Bu çalışmada Türkiye’de gelir dağılımı ve sosyal koruma harcamaları arasındaki ilişki incelenmeye çalışılacaktır. İktisat bilimininönemli makroekonomik hedeflerinden biri de gelir dağılımının daha adil hale getirilmesidir. Gelir dağılımı, bir ülkenin sınırları içerisinde belirli bir dönemde üretilen mallardan elde edilen gelirin bireyler, hanehalkları, toplumsal gruplar, bölgeler veya üretim faktörleri arasında paylaşımının ne durumda olduğunu göstermektedir. Gelirin adil dağıtılmaması sonucunda ülke nüfusunun bir kısmı eğitim, sağlık, barınma ve beslenme gibi sosyal refah devleti hizmetlerinden çok fazla faydalanamayacaklardır. Bu durumda devlet, geliri göreli olarak daha düşük olan kesimlerin sosyal hizmetlerden faydalanmaları için transfer harcamaları kapsamında sosyal koruma harcamaları yapmaktadır. Gelir dağılımı sadece ekonomik bir sorun değildir. Ayrıca sosyal boyutu da olan bir sorundur. Gelir dağılımında adaletin sağlanması gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerinönemli iktisat politikası hedeflerinden biridir. Türkiye’de son yıllarda gelir eşitsizliğini azaltmak amacıyla sosyal koruma harcamalarının her geçen gün arttığı gözlenmektedir. Sosyal koruma harcamaları, kamu kesimi sosyal harcama kalemleri arasında dolayısıyla transfer harcamaları içerisinde önemli bir yer tutmaktadır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|