Özet:

Çalışanlar açısından örgütsel dedikodu, kişiler arasındaki ilişkiler temelinde şekillenen ve samimiyet esasına dayalı hızlı yayılan bir iletişim şeklidir. İşyeri yalnızlığı ise çalışanın işyeri ortamında sağlıklı ilişkiler kuramaması, iletişim ve ifade konularında başarısız olması temelinde şekillenen bir olgudur. Araştırmamızda işletmelerde örgütsel dedikodu ile işyeri yalnızlığı ile arasındaki ilişki incelenecek olup, bu amaçla Uşak’ta çalışan kamu personelinden oluşturulacak bir örneklem üzerinde anket uygulanıp, örgütsel dedikoduya çalışanların yaklaşımını ölçmek amacıyla Leblebici vd. 2009 tarafından geliştirilen ölçek ile işyeri yalnızlığına ilişkin Wright vd. 2006 tarafından geliştirilen ‘İş Yerinde Yalnızlık Ölçeği’ kullanılacak, veriler çeşitli istatistik yöntemlerle analiz edilerek yöneticilere elde edilecek sonuçlara dayalı öneriler geliştirilecektir.

Anahtar Kelimeler: