Görüntüleme
26
İndirme
5
1910 tarihine kadar güvenilir, sağlam bir bütçenin olmadığı, siyasal güçlüklerin daha da zorlaştırarak harcamaların sağlıklı denetimini engellediği Osmanlı İmparatorluğu’nda gelişen ulusal hareketler devleti parçalanma tehdidine sokmuştur. Sonunda makinesiz, fabrikasız, demiryolları ağı yetersiz Osmanlı İmparatorluğu sağlam kazanç peşindeki sanayi ülkelerine, ellerindeki sermayelerini akıtabilecekleri yeni bir ülke olarak gözükmüştür. Öte yandan, Osmanlı yetkilileri, stratejik nedenlerle de olsa, ülkeye en azından modern donanım sağlama endişesi içindedirler. Burada da ödemeler dengesi de sürekli açık verirken sermaye gereksinimini daha da arttırmıştır. Kapitülasyonlarla birlikte, 1838 Ticaret Antlaşması’ndan beri Osmanlı hükümeti büyük güçlerin oybirliğiyle onayı olmadan, ne gümrük konusunda vergi sistemini değiştirebilecek ne de yeni vergiler koyabilecek durumdadır.
National movements in the Ottoman Empire, where until 1910 there was no reliable, solid budget, political difficulties even more complicated, prevented the healthy control of spending, threatened the state to break down. In the end, the Ottoman Empire, without machine, without factory, without enough railway network, seemed to be a new country in which they could flow their capital in their hands to their industrial countries seeking solid profits. On the other hand, Ottoman officials are worried, even for strategic reasons, of providing the country with at least modern equipment. In addition, the balance of payments has increased the demand for capital while continuously opening up. With the capitulations, since the 1838 Trade Treaty, the Ottoman government is in a state that, without the unanimous approval of the great powers, can neither change the tax system on customs nor impose new taxes.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
