Özet:

Okulda yabancı dil öğretimi dünya genelinde geçmişten günümüze kademeli olarak erken yaşlara indirilmektedir. Önceleri yabancı dil en erken ortaokul 1. sınıftan itibaren öğretilirken 1980’li yıllardan itibaren yaygınlaşarak ilkokul hatta bazı Avrupa ülkelerinde anaokulu müfredatına girmiştir. Bu değişim içerisinde yer alan ülkemizde de 1998 yılından itibaren 8 yıllık zorunlu eğitimle birlikte ilköğretim 4.sınıfta, 2013-2014 eğitim-öğretim yılından itibaren 4+4+4 eğitim sistemiyle de ilkokul 2. sınıfta öğrenciler ilk kez bir yabancı dil öğrenmeye başlamaktadırlar. Bu çalışmanın amacı 2013-2014 öğretim yılında ilk kez ilkokul 2. sınıfta başlanan yabancı dil öğretimini öğretmen görüşlerinden hareketle değerlendirerek uygulama süreciyle ilgili bir durum tespiti yapmaktır. Araştırmanın çalışma evrenini Erzurum ili Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı okullarda görev yapan ve mevcut araştırmaya gönüllü olarak katılan 33 ilkokul 2. sınıf kadrolu İngilizce öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan öğretmenlere üç açık uçlu sorudan oluşan bir anket uygulanmış ve elde edilen bulgular nitel araştırma yöntemlerinden betimsel ve içerik analiziyle çözümlenmiştir. Erken yaşta yabancı dil öğretimini destekleyen öğretmenler ilkokul 2.sınıfta öğrenim gören 6-7 yaşlarındaki çocukların bilişsel ve kişisel özelliklerine vurgu yapmaktadırlar. Bu yaştaki çocuklar bir yabancı dili öğrenmeye oldukça meraklı ve istekliler ve uygun yöntemlerle öğretim yapıldığında öğrendiklerini unutmamaktadırlar. Öğrencilerin öğrenimin çeşitli boyutlarını sorgulamaları, aralarından bazılarının hazırbulunuşluk düzeylerinin yetersiz olması, materyal ve teknolojik yetersizlikler ilkokul 2. sınıfta yabancı dil öğretiminin olumsuzlukları olarak gözükmektedir.

Anahtar Kelimeler: