19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Osmanlı Devleti’nin yasal teşvikleriyle Anadolu’ya nitelikli Alman göçmenler yerleştirilmeye başlanmıştır. Ekonomik gerekçelere dayalı olarak oluşturulan söz konusu göçmen politikası, diğer taraftan, Almanların muhtemel sömürgeci faaliyetlerine karşı tedbirli davranmayı gerekli kılmıştır. 1850’li yıllarda Amasya’ya yerleşen Alman kolonisi bu çerçevede önemli bir örnek teşkil etmektedir. Amasya’da özellikle ipek üretimi yapan Alman kolonisi, bu çalışmada Türk-Alman ilişkileri açısından değerlendirmeye tabi tutulmaktadır. Diğer yandan bu çözümlemede Amasya örneği üzerinden, Osmanlı Devleti’nin dış müdahalelere karşı duyduğu hassasiyet ve iki toplum arasındaki kültürel uyumsuzluk gibi nedenlerden ötürü, Türkiye’ye Alman göçmen yerleştirme politikasının etkili sonuçlar doğurmadığı ortaya konmaktadır.
From the second half of the 19th century, with the legal incentives of the Ottoman State, qualified German immigrants began to be placed in Anadolu. This economic-based immigration policy has, on the other hand, made it necessary to be cautious against the German potential colonial activities. The German colony, settled in Amassia in the 1850s, is an important example in this framework. The German colony, which
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|