Özet:

Portföy optimizasyonu geçmişten bugüne yatırım dünyasının ilgisini çeken konuların başında gelmektedir. Yatırımcılar, yapacakları yatırımlardan yüksek verim elde etmek istemekte ve bu nedenle optimal portföylere ulaşmayı amaçlamaktadır. Optimal portföye ulaşabilmek için izlenmesi gereken yöntem ve kurallar belirli aşamalardan geçerek bu günkü halini almıştır. 1950’li yıllara kadar portföy optimizasyonu geleneksel yaklaşım ile yapılmaktaydı. Bilimsel verilerin kullanımından uzak ve rasgele çeşitlendirme yöntemini esas alan geleneksel yaklaşım sadece varlık sayısını arttırarak riskin azaltılacağını savunmaktaydı. Geleneksel yaklaşım 1952 yılında Harry S. Markowitz’in “Portföy Seçimi” adlı makalesi yayınlanana kadar geçerliliğini korumuştur. Bu çalışma ile Markowitz’in geliştirmiş olduğu ve üzerinden uzun bir zaman geçmiş olmasına rağmen halen geçerliliğini koruyan Ortalama Varyans Modeli’nin temelleri atılmıştır. Çeşitlendirme yaparken bir takım bilimsel ve matematiksel verileri kullanan OVM, herhangi bir risk seviyesinde elde edilebilecek en yüksek getiriye ulaşma veya ulaşmak istenilecek getiri seviyesine en düşük risk ile ulaşma imkanı vermektedir. OVM yatırımcılara, sadece hangi varlıklara yatırım yapmaları gerektiğini söylemekle kalmayarak aynı zamanda hangi varlığa hangi ağırlıkta yatırım yapmaları gerektiğinin bilgisini de vermektedir. OVM ile optimal portföyler bulunurken; varlıkların geçmiş verileri ve varlıkların getirilerinin birbirleriyle olan ilişkileri kullanılır. Bu çalışma ile OVM’nin temel hususlarından bahsedilmiş ve OVM kullanılarak optimal portföylerin elde edilmesine yönelik bir uygulama yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler: