Görüntüleme
61
İndirme
21
Ulûmü’l-Kur’ân; Kur’ân’ın nüzul sürecine, yapısal hususiyetlerine, dil ve üslup özelliklerine dair bilgiler ihtiva etmekte, Kur’ân’ın muhtevası ile ilgili birtakım niteliksel veriler içermektedir. Kur’ân’ın anlaşılmasına önemli derecede katkı sunan bu bilgiler, söz konusu literatürde genellikle belirli rivayetler çerçevesinde ele alınmış, zaman zaman da âyetler ile ilişkilendirilmiştir. Bu açıdan salt metodik öncüllerle hareket etmeyen ulûmü’l-Kur’ân’ın âyetleri ele alış biçimi, tefsir literatüründen farklılık arz etmektedir. Ulûmü’l-Kur’ân’da “vahyin geliş şekilleri/keyfiyyâtü’l-vahy” konusu rivayetler çerçevesinde tasnif edilirken Şûrâ sûresi 51. âyete sıklıkla atıf yapılmaktadır. Başka bir deyişle, söz konusu tasnifler Şûrâ sûresi 51. âyet ile eşleştirilmektedir. Bu âyetin, tefsir literatüründe bağlamı ve söz konusu literal ihtimaller gözetilerek çok daha kapsamlı bir biçimde ele alındığı görülür. Bununla birlikte Şûrâ sûresi 51. âyetin spesifik tartışmalara konu edildiği tefsir örnekleriyle karşılaşmak da mümkündür. Tefsirlerde vahiy tasniflerine yansıması açısından bu âyetle ilgili dikkat çeken iki yorum bulunmaktadır. Bunlardan birisi, Ebü’l-Kāsım Cârullah ez-Zemahşerî’ye (ö. 538/1144) diğeri ise Nâsırüddîn el-Beyzâvî’ye (ö. 685/1286) aittir. Zemahşerî ve Beyzâvî’nin tefsirleri incelendiğinde bu âyetin Mu‘tezile ile Ehl-i sünnet arasındaki rü’yetullah tartışmalarına konu edildiği ve tasniflerin bu bağlamda yapıldığı görülmektedir. Mu‘tezilî bir müellif olmasına rağmen Zemahşerî’nin tasnifinin ulûmü’l-Kur’ân literatüründe Ehl-i sünnet âlimlerin yaptığı tasnifler ile mutabık olması ise merak uyandırıcıdır. Bu çalışmada Şûrâ sûresi 51. âyetle ilgili Zemahşerî ile Beyzâvî’nin yaptıkları tespitlerin arkaplanı şerh-haşiye geleneği üzerinden okunmuştur. Zemahşerî bu âyeti, Allah’ın görülemeyeceğini kanıtlayan bir delil olarak açıklarken Beyzâvî bu tespite tepkisel bir tefsir örneği geliştirmiştir. Vahyin geliş şekillerine ayrı bir başlık açan Ulûmü’l-Kur’ân (bir disiplin olarak) ise bu âyeti adeta bir şablon gibi kullanmakta ve söz konusu tartışmalardan uzak bir şekilde ele almaktadır. Çalışmada bu âyet bağlamında yapılan tartışmaların ve tasniflerin öznel boyutları değerlendirilmiş; konuyla ilgili daha kapsamlı bir çerçeve sunduğundan ulûmü’l-Kur’ân literatüründe, Zemahşerî’nin tasnifine benzer bir tasnife gidildiği sonucuna ulaşılmıştır.
The Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, and the Qur’an. The knowledge of the Qur’an, which contributes significantly to the understanding of the Qur’an, is often discussed in the literature in the framework of certain rivages, and is sometimes associated with the signs. In this regard, the way of dealing with the Qur’an’s verses which do not act with the purely methodical methods is different from the interpretation of the literature. In the Qur’an, the Qur’an says: “The Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an. In other words, the subjects are accompanied by the 51st verse of the Qur’an. It appears that this verse is much more comprehensive in the interpretation literature and the relevant literal possibilities are observed. But it is also possible to meet the examples of the Qur’an in the 51st verses which are specific to the discussions. There are two verses in the Qur’an that reveal the meaning of the Qur’an. And one of them is the one of the worshippers. 538-44 And the other is to Nâsırdîn al-Beyzâvî. It belongs to 685/1286. When it comes to the discourse of the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an, the Qur’an and the Qur’an. It is a good thing to say, but it is a good thing to say, and it is a good thing to say, and it is a good thing to say, and it is a good thing to say, and it is a good thing to say, and it is a good thing to say, and it is a good thing to say, and it is a good thing to say, and it is a good thing to say. In the 51st verse of the Qur’an, the Qur’an was revealed, and the Qur’an was revealed, and the Qur’an was revealed, and the Qur’an was revealed. This is a proof that does not see God, and that is a proof that does not see God, and that is a proof that does not see God. The Qur’an, which reveals a separate title to the forms of the Qur’an (as a discipline), uses this as a pattern and addresses the matter away from the discourse. In the study, the objective dimensions of the discussions and tasniffs made in the context of this verse have been assessed; as it provides a more comprehensive framework on the subject, it has been achieved that in the literature of the nation, a tasniff similar to the tasniff of the Zemahşerî has been achieved.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
