İnsan hayatının “geçiş dönemi” olarak adlandırılan üç önemli aşaması vardır: doğum, düğün ve ölüm. Toplumlar, bu geçiş dönemlerine önem vermekte ve her toplum inanç sistemleri çerçevesince çeşitli pratikler uygulamaktadırlar. Bu pratikler, geçiş dönemindeki kişiyi kutlamak, korumak, bu dönemleri duyurmak gibi çeşitli fonksiyonlara yönelik olarak uygulanmaktadır. Geçiş dönemi ritüelleri, kültürün muhafazasında ve geleneklerin devamlılığında da önemli bir fonksiyona sahiptir. Bu da özellikle bugün Rusya Federasyonu içerisindeki Tıva Cumhuriyetinde yaşamakta olan Tıva Türkleri gibi küçük gruplarda daha da önem kazanmaktadır. Tıvalar, yaşadıkları cumhuriyette nüfus bakımından çoğunlukta olmaları ve tarihte bir dönem bağımsız bir devletlerinin olması gibi sebepler dolayısıyla, Sibirya’daki diğer Türk boylarına nazaran kimliklerini daha çok muhafaza etmişler, dillerine ve kültürlerine sahip çıkmışlardır. Dolayısıyla geçiş dönemi ritüelleri de gelenek içerisindeki yerini muhafaza etmiştir. Ancak elbette ki zaman içerisinde türlü değişiklikler yaşanmış ve kimi pratikler unutulmuştur. Bu makalede de Tıvaların geçiş dönemi ritüelleri, “doğum”, “düğün” ve “ölüm” olarak üç başlık altında incelenecek, her bir dönemde uygulanan pratikler ele alınacak ve bunların kültürel alt yapıları değerlendirilerek zaman içerisinde yaşanan değişiklikler değerlendirilecektir
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|