Özet:

Bu çalışmada, İzmir’in işgali sonrasındaki iki ay içinde, bütün ülkede meydana gelen tepkinin bir ifadesi olarak İstanbul hükümetine, İtilaf Devletleri temsilcilerine, Ayan Meclisi’ne, basın kuruluşlarına, Başkan Wilson’a, Müdafaa-i Hukuk, Redd-i İlhak Cemiyeti başkanlıklarına, İstanbul’daki makamlara gönderilen telgraflar incelenmiştir. Telgrafları gönderenlerin toplumsal statüleri, gönderilen yerlerin idari taksimattaki dağılımları, telgraflarda işlenen konular ele alınmıştır. Milli Mücadele’yi teşkilatlandıranların başında orta sınıf olduğu anlaşılmıştır. Telgrafların gönderildiği yerlerin bugünkü Türkiye sınırları içindeki yaygınlığı ve toplumsal temsil düzeyi belirlenmeye çalışılmıştır. Tepkinin kaynağını devlet mi, yoksa millet mi olduğu araştırılmıştır. İki aylık süre içinde altmış miting yapıldığı ve süreç içinde beş yüz ile bin arasında bir miting düzeyine ulaşıldığı anlaşılmıştır. Ayrıca toplumsal tepkinin hangi konular üzerinde odaklaştığı ortaya konulmuştur. Böylece Milli Mücadele’nin dayanakları ortaya konulmuş, zaferi getiren unsurun toplumsal ve yaygın tepki olduğu, bağımsızlık yolunda her türlü fedakârlığa katlanma ve dayanışma ruhu bulunduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: